.

ხორბლის ყანა,
ოქროს ყანა,
მზე მიწად
რამ ჩაიყვანა!
... კითხვის გაგრძელება »

ცვალებადია ყოველი წამი,წააგავს თვალებს.
და დრო თავს იკლავს ,ვნებააშლილ ქალწულის მკერდში,
რემარკისეულ ბებერ "კალვადოსს” ღრუბლებით დავლევ,
... კითხვის გაგრძელება »

რაღაც უსხეულო ზიზღის მომეტებით
მთვარე მზის არეკვლით ისევ ბათილება,
ბნელეთს შერჩენილი ვიბრძვით პოეტები,
... კითხვის გაგრძელება »

სმარტივი და სხარტივი,

ყველაფერი მარტივი,

აზრის დაბეჩავება,

ტვი ... კითხვის გაგრძელება »

წითელი ჰოლი და ცისფერი კაბარე,
დაღლილი ნოტები, გრძნობების მაესტრო,
ძველებურ ცხოვრებას  წინა წლებს ვაბარებ,
... კითხვის გაგრძელება »

რა მშვენიერი დღეები იყო,
იწერებოდა წიგნებში ბედი,
ახლა ამ ლექსებს ნაცარი იყოფს,
... კითხვის გაგრძელება »

ხევის პირ ჩამაიარა
კოკა შაედგა მხარსაო
შინ უპირებდა წაღბას
... კითხვის გაგრძელება »

საქართველო, გზას მინათებს შენი ხმა,
ტკბილ სიზმრებში შენს თბილ მიწას ვკოცნი,
მენატრება ბუმბერაზი ღვინის სმა,
... კითხვის გაგრძელება »

მე რომ შემეძლოს ავისრულო ის, რაც მწადია,
მაშინ გავხდიდი ღამეს _ მზიანს, დღეს კი
მთვარიანს,
გად ... კითხვის გაგრძელება »

დილა იყო,
მზე თვალებში ამოვიდა…
გარეთ ძმები აფხიზლებდნენ ცხენებს,
ნენე იდგა ... კითხვის გაგრძელება »

თოვლ დამეყარა თმა-წვერზედ
ზამთარ მომადგა კარსაო
წლებმა პირ-სახე დაღარა
... კითხვის გაგრძელება »

იცი რომ წასვლაა პირველი მიზეზი
აქ მოსვლის, ამბობ ხშირად,
ეგ კარი ძვირფ ... კითხვის გაგრძელება »

გამოიარე ეს გზა მაშინ, როდესაც დილა-
-ხელისგულებზე გადაკეცილ ამინდებს ფიქრობს,
... კითხვის გაგრძელება »

ახლა ის დროა,როცა სულ ყველა
უნდა ხედავდეს სანატრელ სიზმარს
ახლა ის დროა,როცა ზარები
... კითხვის გაგრძელება »

ნესტით გაჟღენთილ კედლების იქით,

მღვრიე ფანჯრებში სჩანან ლანდები,

დაბორიალობს ვიღაცა შიგნით

... კითხვის გაგრძელება »

კვლავ მიხარია ძველი კორდიდან

რიონის ზვირთთა თვალის დევნება,

დაუცხრომლობა გაზაფხულისა

... კითხვის გაგრძელება »

გაგვახვევს ოპიუმი,ჯადოსნურ კვამლში
მოგეფერები შეშლილი სახით და ტუჩებს
მოგადებ ბეჭზე,ჩვენ გავფრინდებით ცაში
... კითხვის გაგრძელება »

იცი? საყვარელო გიჟი ვარ  სიკვდილამდე
ხანდახან ცხოვრებისგან დაღლილი,დაზაფრული,
რითმები მიქრებიან,მუზები მღალატობენ
... კითხვის გაგრძელება »

ამ შეშლილ სამყაროს შევეშვათ მე და შენ
წავიდეთ ტბის პირას ქოხი მაქვს დაწნული,
ბარათით ვაუწყოთ გაპარვა დედაშენს :
... კითხვის გაგრძელება »

დღეები ბრუნავს, ვით კამათელი,

და ყვავილების არის მრავლობა.

ჩემთვის დღესავით არის ნათელი,

... კითხვის გაგრძელება »

გავა დრო და მოვიგონებ, შეშლილ ახალგაზრდობას,

გადარეულ და აბნეულ გულის თქმათა აყოლას,

მეგობრებთან ერთად თოვლში და ქარებში ბალღობას,

... კითხვის გაგრძელება »

მე მეგონა დიდხანს…დიდხანს
შენც არ იყავ უარზედ
მე მეგონა,ოოხ,მეგონა
ჩვენ ... კითხვის გაგრძელება »

სავსე მთვარისას აღვზდგები
და გეტყვი,რომ დაგიდგა დრო
სანამ რამეს იზამ
არ შეაშინო ბრბო...

სისხლი მწყურია, სისხლი
წითელი დაუშრობელი
სისხლი მწყურია მისი
წამით დაუნდობელი...

ოხრავს შავი ანგელოზი
ვეღარ თოკავს ნერვებს
ახსენდება ტანი იმ გოგოსი
არა! აღარ მიუტევებს

აღარც მე მოგიტევებ
რაც დამმართე ადრე
ზენასა ვთხოვ ამას
გთხოვ ერთხელაც აღვსდგე.

მოვალ წამით შენთან
მოვა ცრემლის ლალიც
მაპატიე კიდევ ბევრჯერ
იყო ჩემი ბრალიც.

დაიწყება გლოვა წამით
არაფერი გეშველება მგონი
მეც ასე ვარ ავუტირდე ლამის
გზა წამების აქაა და მოდის.

ეწამე და რამე კარგიც ქენი
მომწყურდი და მოგაკთხე ისევ
სამსხვერპლოზე დადე თავი შენი
ეს გული კი ისევ შენკენ იწევს.

მერე რა მოხდა თუ დავალ,
კვლავ მარტოდ-მარტო ეული.
იანვარივით სუფთა ვარ,
... კითხვის გაგრძელება »

წვიმის წვეთებით აგიხსნი სიყვარულს,
თოვლის ფანტელით მოგეფერები,
მზის სხივებით გაგიშლი გულს და
შენს ირგვლივ იქნება ლამაზი ფერები.

ცას ვარსკვლავს მოვსწყვეტ, ფეხქვეშ დაგიგებ
... კითხვის გაგრძელება »

ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
... კითხვის გაგრძელება »

სურნელი მიყვარს ასულების,
ნატვრას რომ სიზმარში გისრულებენ,
სიტყვები _ უშნოდ თავგასულები,
სიტყვებად დაშლილი სისულელე.

საათი დროიდან მიმალული,
... კითხვის გაგრძელება »

ღამემ უსურვილო ცაზე ამათრია
ვარსკვლავდაბერტყილი თუთის კენწეროდან,
ვიცი ტუჩებიდან ამბორს ამათლიან,
ქალაქს წვიმაში რომ მხრებზე ეცემოდა.

ღრუბლ ... კითხვის გაგრძელება »

თოვლი და გრიგალი, ყინულის მესერი,
ეპოქა _ ცოცხალი გვამების გალია
კრავივით გაწირავს სერგეი ესენინს
რუსეთის სამეფო პოეტი მკვდარია.

გაუწყდა ხმასავით მერცხლების ჭიკჭიკი _
... კითხვის გაგრძელება »

ჩვეულებრივად დაღამდა ჩვეულებრივი დღე,
ჩვეულებრივი ვარსკვლავი ჩვეულებრივად ანათებს.
შენი დაკარგვის ამბავიც ჩვეულებრივად შევიტყვე
და მარტოობას უნიჭო მსახიობივით ვამართლებ.

ჩვეულებრი ... კითხვის გაგრძელება »

ვნებაში დამჭრეს, ოცნებაში, ნეტარებაში…
გახსნილ ჭრილობებს თოვლის ბამბით ისე ვიციებ,
რომ მოვიყინე ყველა სიტყვა მე შენს ქებაში
და ლექსში მკვდარი სტრიქონივით წამოვიწიე.

... კითხვის გაგრძელება »

ყველაზე სულის ნაწილებს,
ყველაზე ღრმას და მიუღწევს,
ერთი სული აქვს გესცილდეს
ტანს და ვარსკვლავებს მიუწვეს.

ყველაზე ცოდვის ატანას,
... კითხვის გაგრძელება »

წყაროზე ჩაგიყვანს და არ დაგალევინებსო,
მწყურვალს დაგტოვებსო, ჩაჰყვები ვინცო,
ცოლ-შვილს გაგყრის და აგარევინებსო _
შენზე თუ უთქვამთ, პატარა ციცოვ!

... კითხვის გაგრძელება »

ელეგანტურად,
ხელმწიფურად ერთის ხნით ყვავის,
ირგვლივ სინათლეს,
სიხალისეს, სიხარულს ნერგავს,
შეხე მკაცრს, ძვირფას
... კითხვის გაგრძელება »

გილოცავ!
გილოცავ!
ახალ წელს გილოცავ.
შენ -
ვისაც სამშობლო გიყვარს…
... კითხვის გაგრძელება »

აღელდებაო ყანა ოქროსი ;
ჩუხჩუხა წყაროს შეიგრძნობს ღარი ;
წყლით დანაყრდება სამგორის მიწა ;
ღვარი გადათხრის ხვართქლას … ღიღილოს …
შენ გეკითხები ,
... კითხვის გაგრძელება »

ერთისთვის ერთი არსებობს მხოლოდ! -
იმ ერთის პოვნის თუ გახდი ღირსი!…
არა ერთს ისე მოეღო ბოლო,
... კითხვის გაგრძელება »

მოსწავლეთა ზამთრით არდადეგებზე
ბაკურიანის პიონერთა ბანაკში მოვხდი :
იქ ვნახე ქართველი პიონერები , რომლებმაც
სიტყვაც კი არ იცოდნენ ქართულად .
ეს ჩემი ლექსი , ბავშვე ... კითხვის გაგრძელება »

როს „არას" ნაცვლად – ამბობდი „ალას",
როცა შენს ხმაში აპრილი ჟღერდა;
ხსოვნაში ტკბილად ჩარჩენილ „ნანას" -
ვინ გიმღეროდა?!
- მშობელი დედა.

... კითხვის გაგრძელება »

ძმანო კახელნო, ნამდვილ ქართველნო, მოლხინე სულით,
თქვენში აღზრდილა პატარა კახი მეფად და გმირად;
თქვენ გიყვართ მისთა დროთა ხსენება მხურვალეს გულით,
როს თქვენებრ მლხენი ევლინებოდა მტერსაც გამგმირად!

... კითხვის გაგრძელება »

მორბის არაგვი არაგვიანი,
თან მოსძახიან მთანი ტყიანნი,
და შეუპოვრად მოუთამაშებს
გარემო თვისსა ატეხილს ჭალებს.
ჰოი, ნაპირნო, არაგვის პირნო,
... კითხვის გაგრძელება »

აი ხომ ნახე აწ მაგალითი,
რა ქმნა ამ ერთმან დამარცხებამან!
კარგი, რომ კიდევ აღა-მაჰმად-ხან
ქალაქს დასჯერდა განძვინებული,
სხვით არ აღივსო მან საწყაული!
... კითხვის გაგრძელება »

ჰოი, მთაწმიდავ, მთაო წმიდავ, ადგილნი შენნი
დამაფიქრველნი, ვერანანი და უდაბურნი,
ვითარ შვენიან, როს მონამენ ცვარნი ციურნი,
ოდეს საღამოს დაშთენ ამოს ციაგნი ნელნი!

... კითხვის გაგრძელება »

ნუ ვინ იტყვის ობლობისა ვაებას,
ნუ ვინ სჩივის თავის უთვისტომობას!
საბრალოა მხოლოდ სულით ობოლი,
ძნელღა პოვოს, რა დაკარგოს მან ტოლი!
მეგობართა, ნათესავთ მოკლებული,
... კითხვის გაგრძელება »

სულო ბოროტო, ვინ მოგიხმო ჩემად წინამძღვრად,
ჩემის გონების და სიცოცხლის შენ აღმაშფოთრად?
მარქვი, რა უყავ, სად წარმიღე სულის მშვიდობა,
რისთვის მომიკალ ყმაწვილის ბრმა სარწმუნოება?

... კითხვის გაგრძელება »

მირბის, მიმაფრენს უგზო-უკვლოდ ჩემი მერანი,
უკან მომჩხავის თვალბედითი შავი ყორანი!
გასწი, მერანო, შენს ჭენებას არ აქვს სამძღვარი,
და ნიავს მიეც ფიქრი ჩემი, შავად მღელვარი!

... კითხვის გაგრძელება »

არ უკიჟინო, სატრფოო, შენსა მგოსანსა გულისთქმა:
მოკვდავსა ენას არ ძალუძს უკვდავთა გრძნობათ გამოთქმა!

მინდა მზე ვიყო, რომ სხივნი ჩემთ დღეთა გარსამოვავლო,
საღამოს მისთვის შთავიდე, რომ დილა უფრო ვაცხოვლო.

... კითხვის გაგრძელება »

გაზაფხულის საღამოა მშვიდი,
ხიდან ხეზე გადაფრინდა ჩიტი.

სული საზღვარს გადასცილდა ფრენით,
... კითხვის გაგრძელება »

ავად ვიყავი, წუხელ ვკვდებოდი,
ახლა მიგონებს ალბათ ზოზია.
გალაკტიონში არის დემონი
და ჩემში უფრო ანგელოზია.

ყოველდღე ვიღებ ძვირფას ბარათებს,< ... კითხვის გაგრძელება »

ახლა უფრო ხშირია შეცდომების დაშვება,
ახლა მოდის ივნისი, ირგვლივ მწვანე მოლია.
ჩემი წმინდა სახელი პოეზიას დარჩება,
ჩემი გული და სისხლი – ეს "Memento mori”-ა.

... კითხვის გაგრძელება »

ალბათ მოვა დრო – შენც აინთები,

ახლა დარდების მძიმე წუთია.

მიწას ადგია ცა გარინდებით

და ეს ქვეყანა თითქოს ყუთია.

არის სიცოცხლე, სიკვდილიც არის,

... კითხვის გაგრძელება »

ამ ფიქრის გარდა კარია ახლო,
მოვა დრო და მე დავიღუპები.
განთიადია და მინდა ვნახო
ეს ოქროსფერი ზეცის ღრუბლები.

რა ვქნა, ვერ ვითმენ გათენებამდ ... კითხვის გაგრძელება »

მე არ ვწერ ლექსებს… ლექსი თვითონ მწერს,
ჩემი სიცოცხლე ამ ლექსს თან ახლავს.
ლექსს მე ვუწოდებ მოვარდნილ მეწყერს,
რომ გაგიტანს და ცოცხლად დაგმარხავს.

... კითხვის გაგრძელება »