ამ შემოდგომას მოსდევს თეთრი ტანკი,
ამ ფოთოლცვენას არ ჰგავს შენი ხმა,
შენ მოგწონს ჩემი ჩუმი ლაპარაკი
და ისევ ლურჯად შეიღებე თმა.
მე მახსოვს ჩვენი გრძელ სკამზე ჯდომა
და ის რომ ერთად ვაბო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
რეაქტიული მარტოობა,
დაძაბული,
გამოუთქმელი შიში შეხების,
საგნებთან,
საყვარელთან,
გაქრა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
პოლიტიკურად მშვიდი, სექსუალურად მხნე,
ვუმღერი ყველა გოიმს, ეი მომისმინე მე…
არც სიყვარული მართობს, არც სიძულვილი მკლავს,
ხედავ თეთრად ათოვს, ჩემ გადახოტრილ თავს,
მე ვეღარ მხედავს სარკე, მე ვერ ვუყურებ სისხლს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ნაცრისფერ ქუჩას,
მტვრიან მანქანებს,ბოლო არ უჩანს,
მზე არ ანათებს.
ბრაზიან მძგოლებს,
გრძნობათა ბრძოლებს,
დახატულ მთვარეს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
უძილო ფურცელს მან მისი აზრი,
დაღად დაასვა ვით თავის მონას,
დაღათ დაასვა გრძნობები ნაზი,
რომელიც შექმნა და მოიგონა.
და იმ ოცნებით შექმნილ მხარეშ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე უფრო მეტი ყვავილი მოგიწყვიტე,
ათასი სიტყვით,სახით დაგამძიმე,
ხომ ვერ მოვპარავ საკუთარ თავს იმას, რაც ვარ.
შენ დაგავიწყდა,რომ შტორმს,შტილი მოყვება.
და შენი ნავი მალე მშვიდად იცურებს,სულ სხვაში.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენ რა იცი, სიყვარული რა ხილია?!
არ გიგრძვნია გულში ტრფობის გაღივება.
სიყვარული მთაში ირმის ძახილია
და ბოლოს კი სევდიანი გაღიმება. სიყვარულ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ისევ შენზე ოცნებებმა მიხმო
და მომინდა ხეტიალი ქართან,
ცხრა ფიქრის და ცხრა ოცნების მიღმა
აშრიალდა შენი კაბის კალთა… ღამით, რა ვქნა, ოცნებები
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე არ ვიცი, რა მიტევს, რა არის თუ ვინ?
ჩემში მარად მბორგავი, რომ არ მტოვებს შინ,
ძარღვში სისხლს მიშადრევნებს, მექაჩება წინ,
როგორც გალაკტიონის: «ტა-რა-რა-რა-ძინ!»
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გჯეროდეს ღვთისა შენისა,
უმანკო სვეტიცხოვლისა,
რამეთუ შენ ხარ ქართველი
არ გეშინია მტრობისა.
ადიდე ეს ჩვენი კერპი
მართლმადიდებლის ტაძარი,
შეგინდობს მაღალი ღმერთი,
|
შენ ჯვარს იწერდი იმ ღამეს, მერი!
მერი, იმ ღამეს მაგ თვალთა კვდომა,
სანდომიან ცის ელვა და ფერი
მწუხარე იყო, ვით შემოდგომა! აფეთქებული და მოც
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი!
მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქმნარი
ქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს…
ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ ცა მე არ მახსოვს!
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა:
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
და სიყვარულის ასე მოთმენა. ძვირფასო! სული მევსება თ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ეხლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება,
სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება. მთვარით ნაფენს არემარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს,
სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი
და ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად,
ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი
აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.
ზღაპარი იგი მათრობს და მხიბლავს
ძველი ღვინის სმით, უღონოდ, მძაფრ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება,
იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება?
ეჰ, არ მჯერა მე ეგ რაღაც… მომაბეზრე კიდეც თავი;
და შეწყვიტე, თუ ღმერთი გწამს, ეგ დაცინვა გულსაკლავი.
ვარდის თვეა, მაისია, ნორჩ ბალახებს სიო არხევს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ცამეტი წლის ხარ და შენი ტყვე
ჭაღარა გულის ზმანება ავი,-
ჩააწყვეთ რიგში ცამეტი ტყვია,
ცამეტჯერ უნდა მოვიკლა თავი!
გაივლის კიდევ ცამეტი წელი,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ცხოვრების ეტლის სადარებელი
საცაა გავა მატარებელი.
მიემგზავრება იმედი ჩემი
ბედის ვარსკვლავის სადარებელი.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ეხლა რა თქმა უნდა, ძლიერ გვიანაა.
გულში მწუხარებამ ღამე გაათია…
მაინც არ მასვენებს მწარე სინანული -
რომელი საათია? რომელი საათია? ვდგავარ ფ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
დედაო ღვთისავ, მზეო მარიამ!
როგორც ნაწვიმარ სილში ვარდი,
ჩემი ცხოვრება გზა სიზმარია
და შორეული ცის სილაჟვარდე.
შემოიღამებს მთის ნაპრალები,
და თუ როგორმე ისევ გათენდა -
...
კითხვის გაგრძელება »
|
როგორც ნისლის ნამქერი, ჩამავალ მზით ნაფერი
ელვარებდა ნაპირი სამუდამო მხარეში!
არ ჩანდა შენაპირი, ვერ ვნახე ვერაფერი,
ცივ და მიუსაფარ მდუმარების გარეშე…
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მზეო თიბათვისა, მზეო თიბათვისა
ლოცვად მუხლმოყრილი გრაალს შევედრები,
იგი, ვინც მიყვარდა დიდი სიყვარულით
ფრთებით დაიფარე ამას გევედრები ტანჯვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სიყმაწვილეში მე ვჭკნებოდი, როგორც ფოთოლი,
ობოლი ვიყავ მე მაშინაც, სულით ობოლი;
ჟამი მიჰქროდა ახალი დღით განრიგებული,
არ მშვიდდებოდა ჩემში მაინც გული ვნებული.
დღესაც მარტო ვერ, სიყვარულის არ მესმის ნანა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ბევრჯერ შევსულვარ ტაძარში,სანთლები ამინთია,
გულის წადილი უფლისთვის ჩურჩულით გამინდვია,
პირჯვარს ვიწერდი ხატის წინ,ღმერთს მოწყალებას ვთხოვდი,
მეგობარს ვადიდებდი და უმეგობრობას ვგმობდი.
სიტყვა"მეგო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სადღეგრძელო იყოს მისი,
ვინც ოცნებით იწოდა,
ვინც პოეტის მარადისი
აღტაცება იცოდა.მოდიოდა ერთზე ასი,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
რაც უფრო შორს ხარ – მით უფრო ვტკბები!
მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი.
ხელუხლებელი – როგორც მზის სხივი,
მიუწვდომელი – როგორც ედემი.
და თუ არა ხარ ის, ვისაც ვფიქრობ, -
მე დღეს არ ვნაღვლობ,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
უსიყვარულოდ
მზე არ სუფევს ცის კამარაზე,
სიო არ დაჰქრის, ტყე არ კრთება
სასიხარულოდ….
უსიყვარულოდ არ არსებობს
არც სილამაზე,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მაქვს მკერდს მიდებული
ქნარი, – როგორც მინდა -
ჩემთვის დიდებული
სხივი გამობრწყინდა.
მკვიდრად ააშენა,
ვინაც ააშენა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
არ ვარ ობილი ამ ქვეყანაზე,
შენ მეგულები ნუგეშად სანამ…
რა არის ტკბილი დედის ნანაზე,
მე მიმატოვა ადრე იმ ნანამ.
მაინც დავდივარ ამ ქვეყანაზა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გადმოფრენას ეს ყორანი
მადათოვზე აპირებს,
გაანათებს რესტორანი
ტივებიან ნაპირებს. ასე მიდის ეს ზამთარი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
გორა-გორა, ვაზი-ვაზი,
მთვარით მონამკედარი;
ხევით ხევზე, მთიდან მთაზე,
ეშურება მხედარი.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ქარით დატირებული, უნუგეშოდ შთენილი,
მოფრინავდა ფოთოლი, ხიდან ჩამოფრენილი.
და სტიროდა მიდამო, იძვრცებოდა ტყეები,
და სცურავდნენ, სცურავდნენ ღრუბელთ სიშორეები.
შემდეგ თოვლი მოვიდა და, ვით სულს მოტივტივეს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ამაოა მთლად ცხოვრება, დრტვინვის წუთისოფელია,
წადი… წადი მონასტერში, მონასტერში ოფელია!
ტკბილი ნანა სულს უთხარი, უბედობა ხატს აჩვენე,
დამაშვრალი სული, გული მონასტერში მოასვენე!
მაშ, შორს მტვერი, შორს, შორს მიწა! – ის ცის უარმყოფელია…
...
კითხვის გაგრძელება »
|
როგორ მიყვარდა! მაგრამ ხსოვნა იმ ტრფობის სრულის
დარჩა ჩემს გულში წაუშლელი და მოკამკამე,
იმას იგონებს დაღონდება დადაღულ გულის…
იმ სიყვარულის მიმღერე რამე!
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ქარი რძისფერ ნისლში ხვევდა… და,
როდესაც ბარში ვარდნი ყვაოდნენ,
თოვლი იდო ჯავახეთის მთათა ზედა
და ტყეებში ქარიშხლები ბღაოდნენ…
მოჰკიოდა, ქარი ღრუბლებს მოჰკიოდა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ფეხი დამადგით,
გულზე დამადგით ფეხი ყოველმან,
წყალობა ჰყავით…
საქართველოის ყოვლოს მპყრობელმან
ვისურვე დავით…
ფეხქვეშ გაცვითეთ საფლავის ლოდი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მოგწონს არხვატი? ჰაი, ქვექურის ძალო!
თვალ-მარგალიტით მორთულ მეგონე, ქალო,
თავზე ნათელი გადაგდიოდა ზენა,
ასე ვგონებდი, აი, თორღვაის მზემა!
შავ ქალ ყოფილხარ, გვირგვინ გრქმევია არცა…
რკენ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მთაწმინდა ჩაფიქრებულა,
შეჰყურებს ცისკრის ვარსკვლავსა;
მნათობი სხივებს მაღლით ჰფენს
თავდადებულის საფლავსა.
დადუმებულა მთაწმინდა,
ისმენს დუდუნსა მტკვრისასა:
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე შენ მიყვარდი ციურის გრძნობით,
ვით პოეზია, როგორც ღვთაება
და შენს თვალებში მეხატებოდა
სასუფეველი და უკვდავება! ჭირში თუ ლხინში, ფხიზლად თ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ბავშვობა დედულეთში, პენზის გუბერნიის სოფ. ტარხანში გაატარა. 3 წლისას დედა გარდაეცვალა. პოეტის მამას, ხელმოკლე აზნაურ იური ლერმონტოვსა და დიდგვაროვან, პატივმოყვარე ბებიას, ელისაბედ არსენიევას შორის უთანხმოებამ მტკივნეული კვალი დაამჩნია ფაქიზ სულს. ლერმონტოვი ბებიასთან იზრდებოდა, იშვიათი ნიჭით ანცვიფრებდა შინამასწავლებლებს. 1827 ბებია-შვილიშვილი მოსკოვში გადასახლდა. 1828 ლერმონტოვი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენ ყველაზე ლამაზი ხარ და მოჰგავხარ ზღვას,
შენი ერთი გაცინება მიჯობს მზის სხივს ნაზს.
მაგ პატარა გულის ძგერა მესმის ყოველ წამს,
და ჩამესმის ნოტებივით შენი ნაზი ხმა.
შენი ერთი გამოხედვა მიჯობს ვარსკვლავს, ცას.
პაწაწინა გოგონა ხარ აფერადებ ცას,
მზე დაჩრდილე სილამაზით ააღელვე ზღვა,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენმა მეგობრობამ სული გამინათა,
გული გამითბო და სევდა გამიფანტა.
დაბლა დაცემული ცაში ამიტაცა,
ცხოვრება
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენ რომ გაუგებ და გაგიგებს ეს სულ სხვა არის,
ეს შეუძლია მხოლოდ და მხოლოდ ნამდვილ მეგობარს,
შენი ტკივილი რომ სტკივა და შენს ლხინს შეჰხარის,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ბევრჯერ შევსულვარ ტაძარში, სანთლები ამინთია,
გულის წადილი უფლისთვის ჩურჩულით გამინდვია,
პირჯვარს ვიწერდი ხატის წინ, ღმერთს მოწყალებას ვთხოვდი,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ღმერთო,აკურთხე ამქვეყნად ყველა მეგობრის გული,
მეგობრისათვის დამდნარი,დამწვარი,დადაგული,
არ გამაგონო არასდროს ეს გრძნობა შელახული,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ლხინში ბევრს გაახსენდები,
ჭირში ახსოვხარ ცოტასა,
გაივლის დრო და მიხვდები,
ვინც იმსახურებს ძმობასა...
კაცი მეგობრით ცოცხლობსა,
მეგობრობაა მთავარი,
შენს ჭირს ვინც არა გლოვობსა,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ვწერ თეთრ ფურცელზე ლექსებს,
განდობთ ჩემ გულის ტკივილს.
ღამით გამოღვიძებული ვერ ვიოკებ ფიქრებს
და ფანჯარასთან ვუსმენ ქარის კივილს.
სიყვარულისგან დარჩენილ იარებს,
ვერ გამიყუჩებს დრო გასული უსაზღვროდ,
ყოველდღე ვუყურებ კალენდარზე ჩამოხეულ ფურცლებს,
დრო გ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ცხოვრებაში უნდა შეძლო გააკეთოსწორი არჩევანი : ვიღაცა გადახაზო . ვიღაცა შემოხაზო და ვიღაცას მოუხაზო |
მარშალ ბრიუს მაზერს III დაიბადა მისურის შტატში, დებორა მაზერს-ბრიგსისა და მარშალ ბრიუს მაზერს უმცროსის ოჯახში. მამამ ოჯახი ადრე მიატოვა. 12 წლის ასაკამდე მარშალი, დედასთან ერთად სხვადასხვა ქალაქებში საცხოვრებლად გადადიოდა. საბოლოოდ ისინი დეტროიტში დასახლდნენ. აქ, მოზარდობის პერიოდში მარშალი დაინტერესდა ჰიპ ჰოპით და სხვადასხვა საღამოზე გამოდიოდა ფსევდონიმით "M&M". 1995 წელს იგი შეუერთდა ჯგუფ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
კელვინი დაიბადა 1972 წლის 20 ოქტომბერს, ლოს ანჯელესის ლონგ ბიჩის ნაწილში, თავისი ნამდვილი სახელი მას დიდ ხანს არ უტარებია, დედამისმა მას Snoopy (კომიქსების და მულტფილმის გმირი) შეარქვა, ეს იმიტო მოხდა რომ როგორც დედამის ამბობს: „მას იმდენი თმა ქონდა რომ პატარა ძაღლს გავდა", პატარა „ძაღლი" წამოიზარდა და სკოლაში შევიდა, კვირაობით გოლგოთის ბაბტისტურ ეკლესიაში დადიოდა, მთელ წირვას პატიოსნად ესწრებოდა და გალობდა, ის კარგი მოსწავლე იყო და სკოლის დამთავრების თანავე ლონგ ბიჩის პოლიტექნიკურ სკოლაში ჩააბარა, ის კარგი კალათბურთელიც იყო და მათემათიკასაც კარგათ ქაჩავდა, ყველაფერი კარგათ მიდიოდა სანამ ის კოკაინის გაყიდვისათვის არ დააკავეს (მან კოკაინი პოლიციის აგენტს მიყიდა ), ამან მის ცხოვრებაში ნამდვილი გარდატეხა მოიტანა, ამ დროისათვის ის უკვე იყო Crips ის წევრი (ლოს ანჯელესის ერთ–ერთი ყველაზე ძლიერი კრიმინალური დაჯგუფება), და მისი ცხოვრება გადატრიალდა, მან საერთო ჯამში ციხეში 3 წელი იყო. ბევრი წლის შემდეგ მან თქვა ინტერვიუში: „მე სხვა გზა არ მქონდა, გეთოს ხალხისათვის სამსახურის შოვნა წარმოუდგენელია და ეს მე მაჭმევდა და საცხოვრებელ ფულს მაძლევდა, მე არ ვთვლი ამას დანაშაულად"…
ლოს ანჯელესის ციხის სტატისტიკა ასეთი იყო: სამი პატიმრიდან ერთი კვდებოდა!
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ასეთი ლამაზი მე დედამ გამაჩინა, ხოლო ასეთი სწერვა გამხადე შენ და ამ ცხოვრებამ...
***
რა ხშირად ხდება ასე. გინდა თქვა " მე შენ მიყვარხარ", მაგრამ ამბობ " რა კარგი წყვილი ხართ"...
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე არ ვწერ ლექსებს... ლექსი თვითონ მწერს,
ჩემი სიცოცხლე ამ ლექსს თან ახლავს.
ლექსს მე ვუწოდებ მოვარდნილ მეწყერს,
რომ გაგიტანს და ცოც
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე შენ მიყვარხარ,
როცა წვიმს, მაშინ,
როცა წვეთები ალბობენ მიწას,
და ირგვლივ ქარი გაავებული
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ვწევარ, გიხსენებ და მომდის ცრემლი,
ცრემლი ამ თვალებს ისევ ასველებს.
ვწევარ და ვფიქრობ; კიდევ როდემდე,
სევდა როდემდე არ დამასვენებს?<
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე თუ ავტირდი,ამატირებს უშენოდ ყოფნა,
ჩემს ბნელ ოთახში ისევ სევდა დაისადგურებს,
გამახსენდება შენი ნაზი ტუჩების კოცნა,
შენი ტკბილი ხმა ჩემს არსებას რომ ანადგურებს,
შენც ატირდები წამოგივა თვალიდან ცრემლი,
გაგახსენდება რას ველოდით,რა გვხვდა წილადა,
შე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სისხლისფერ ოცნებებს შევეშვი,დამთავრდა
შემძულდა ნატანჯი თვეები წინ როა,
ტრიალებს უმიზნოდ ეს ბედის ბორბალი
ეს მერემდენეჯერ წყეული ზიროა.
ასფალტზე დაგდებულ ნაბიჯებს მივყვები
ეს შენი თვალები არ მიმზერს,მაბრაზებს
მომწყურდი,გინატრე,დამწყევლა ცდუნებამ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
იყო საღამო… ერთი კაცისგან შემდგარი ბენდი,
ცაზე არ ჩანდა არც ვარსკვლავი, არც რომანტიკა,
მსმენელი ერთი, არც მოხუცი, არც ახალბედი
და უცხო ხმების უსასრულო, ღრმა დიდაქტიკა…
ასე მგონია, ირგვლივ მხოლოდ სიჩუმე ისმის,
მე ვუკრავ, მაგრამ, თითქოს ნოტებს მოედო ობი!..
მსმენელი ერთი, არც ბავშვი და არც ვიღაც მწირი…
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სევდის ბაღს შეველ შენაღონები:
მოკრეფად მსურდა ვარდის კონები.
ვარდმან შემრისხა თავ-მომწონები,
ისარი მყორცა დასამონები,
სრულად მიმიღო ყოვლი ღონები;
მითხრა: „იფიქრე გულს-ნაქონები;
მისთვის იქ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე შენი მგონე, ჭირს შემკონე, დამწვი, მალ ალო,
ზილფო ნაშალო, შემაშალო, მკვლელთ დალალო,
მთიებო პირო, მიჯნურთ მჭირო, ბროლო და ლალო,
კეკლუცო, ნაზო, შენ ლამაზო, ბროლ-ფიქალალო!
მე შენსა ყარიბსა მიჯნურსა მაქვს სავალალო.
ჰხამს, შენთვის ხელმა, სოფელს მვლელმა, თავი ჭირს აროს,
შენნი უწყალო ჰინდ-ლაშქარნი გარ-შეისაროს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე ეს ცხოვრება ცრემლებისთვის არ მემეტება,
რომ ჩამომრეცხოს და დამატყოს სველი ღარები,
რომ დამაბეროს, რომ ბავშვობა მექცეს წარსულად
და აწმყოსა და წარსულს შორის ჩადგეს კარები.
მე სიცოცხლეში მინდა მხოლოდ თბილი ფერება,
თბილი ხელები, რომ გალობა შემაძლებინოს,
რომ მომავალმა არ იჩქაროს წამის ბერება,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
იცით, მომწონხართ… და რატომღაც მეუცხოებით,
არადა ჩემი ხელებიც კი თქვენი მგონია,
დაგმგვანებივართ არეული ჩემი ცხოვრებით,
უკიდეგანოს თურმე ორი კიდე მქონია.
თქვენც დაიბენით.? მე შეგატყეთ – თმა გაისწორეთ.
მერე რა მოხდა თუ ეს გული თქვენი მგონია.
რა გაიფიქრეთ.? მეც მითხარით… ის არის სწორედ.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე ეს ცხოვრება ცრემლებისთვის არ მემეტება,
რომ ჩამომრეცხოს და დამატყოს სველი ღარები,
რომ დამაბეროს, რომ ბავშვობა მექცეს წარსულად
და აწმყოსა და წარსულს შორის ჩადგეს კარები.
მე სიცოცხლეში მინდა მხოლოდ თბილი ფერება,
თბილი ხელები, რომ გალობა შემაძლებინოს,
რომ მომავალმა არ იჩქაროს წამის ბერება,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ვერ ვმალავ მე ჩემს გრძნობას,
შენდამი ვკარგავ ნდობას.
მინდა, არ მინდა ვფიქრობ,
ჩემი გულისკენ გიხმობ.
თვალებს ცრემლები ეხება,
მინდა მაგ ხელის შეხება:
თითებზე, სახეზე, თმებზე,
როგორ ვიფიქრო სხვებზე?
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ახლა შევძლებ, რომ გავუდგე მარტო გზას.
მიხარია შენი ბედნიერება.
ჩემს გულს შენგან გაცემული ნუგეში
ვერასოდეს ვიცი ვერ მიეღება.
მისით ცოცხლობ, მისით გიცემს ეგ გული,
მისით გინდა, რომ გაათბო სამყარო,
მასში ყველა ჩუმად გაყუჩებული
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე შენთვის მინდა კვლავ გავშალო ლამაზი ფრთები,
ოცი წლის მერეც უნუგეშოდ მარტო მოგელი.
ყველა მოკვდავი მოვიძულე, უკვე ყველას ვმტრობ,
აუტანელი, საძულველი გავხდი, ამას ვგრძნობ.
მძიმე დარდები მოაწვება ჩემს გულს ცრემლიანს.
და ეს თვალები ყველგან გეძებენ, ყველგან გელიან.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
კენტად დარჩენილი დუმან სახლები.
მე თქვენ გელოდით, ზიზღით და როდინით,
ათასი წვრილმანით , ათასი თანმხლებით…
ქუჩის სიმრგვალეს ენარცხება წვიმის წვეთები.
ქარმა დაიმორცხვა, ცეცხლი შთანთქა მზისფერმა ალმა…
როგორ იწვოდით, როგორ ღელავდით, ხელის შეხებით!
იცით?!კახპობა დაგაბრალათ მეზობლის ქალმა…
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენა ხარ ოცნების დასაწყის-დასასრული,
შენთვის მაქვს ყველა მიზანი დასახული.
სიცოცხლეს ვალამაზებ ფერადი გაზაფხულით,
დაღლილი აღარა ვარ, გრძნობისგან დაზაფრული.
შენი სიტყვებია, რაც მე მალამაზებს,
ახლა მოხარული ვარ მე შენით ასე.
უცებ, გეწევი, მაგრამ მაინც მასწრებ,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ჩვეულებრივად დაღამდა ჩვეულებრივი დღე,
ჩვეულებრივი ვარსკვლავი ჩვეულებრივად ანათებს.
შენი დაკარგვის ამბავიც ჩვეულებრივად შევიტყვე
და მარტოობას უნიჭო მსახიობივით ვამართლებ.
ჩვეულებრივი სიზმრებით ჩვეულებრივად ვიძინებ,
ჩემს ჩვეულებრივ ოთახში ქარმა ფანჯარა ჩალეწა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ნუ თუ არ გენატრები?
მე კი შენზე ვფიქრობ სულ,
ასე რატომ მაგონდები?
ხომ იცი ვერ ვუბრძანებ გულს,
არ შეგაწუხებ მხოლოდ ჩემთვის მეყვარები,
და ყოველთვის შემოგფიცებ სიყვარულს.
გარბის სადღაც ეს წლები,
მე კი მაინც შენთან ყოფნა მსურს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
წვიმის წვეთებით აგიხსნი სიყვარულს,
თოვლის ფანტელით მოგეფერები,
მზის სხივებით გაგიშლი გულს და
შენს ირგვლივ იქნება ლამაზი ფერები.
ცას ვარსკვლავს მოვსწყვეტ, ფეხქვეშ დაგიგებ
ცხრა მთას გადავალ, შხამსაც დაგილევ,
მითხარი „მიყვარხარ" და მე გაგიგებ,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენს სიყვარულში ჩაძირული გზას ვეღარ იკვლევს,
იქნებ უშველო, დაეხმარო, დაუდგე გვერდში,
ხელი მოჰკიდო, შენთან ახლოს რომ მიიყვანო,
და მძლავრად, გრძნობით რომ მიიკრა შენს სათუთ მკერდში.
ახლა ყველაზე მეტად ერთის რომ ეშინია
ეს არის გრძნობა, რომ დაგკარგოს, გაგაცამტვეროს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მიყვარხარ სიტყვა, აუღწერელი,
ძნელად სათქმელი, სატანჯველია
თუ გულით გიყვარს, თუ გულით ნატრობ
მაშინ ის ძნელად ასახსნელია.
უთხრა მიყვარხარ, არ არის ძნელი,
როდესაც გული არაფერს არ გრძნობს
მაშინ კი ენა გებმევა თითქოს
...
კითხვის გაგრძელება »
|
აი,სად შემხვდი,ვით ღამისთევა,
მე კი თურმე სად დამღამებია,
შენ რომ გიყვარდა,ის ქალი მე ვარ,
ვიცი,სხვა ქალი არ გყვარებია.
მე ახლა შენს წინ დაღლილი ვდგავარ,
ვუმზერ მაგ თვალებს და მაგ იარებს.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მაპატიე რომ გავბედე მე ოცნება შენზე
დავიღალე აგარ მსურს რომ ვიზრუნო სხვებზე
დრო მოვიდა რომ დავიწყო ცოტა ფიქრი ჩემზე
მე კომენტარს არ მოვისმენ ჩემ დაწერილ ლექსზე
მაპატიე მე რომ გთხოვე კიდევ ერთი შანსი
ალბათ მინდა რომ გავიგო მე ცხოვრების არსი
ნეტავ, სა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
დაგპირდები ცოტას
და შეგისრულებს ბევრს,
მინდა იცოდე ეს
აგიხდენ ოცნებებს.
ყოველთვის გახსოვდეს,
რომ მე არ ვგავარ სხვებს,
მინდა იცოდე ეს ,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
იყო დრო,ჩადიოდა მზე
და ამოდიოდა მთვარე,
იყო ზღვა ძალზედ მღელვარე,
იყო შტორმიანი ღამე.
ეს იყო სწორედ ის ღამე ,
როცა მე პირველად გნახე ,
იმ წუთასვე შეგიყვარე,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
როცა გითხარი მიყვარხარ მეთქი,
შენ იღადავე, მერე რა ვქნაო,
მე მეწყინა და გავიხუმრე,
არც არაფერი, შენცა თქვი ესე,
თუნდ მომატყუო, გამიხარდება,
სიყვარული ხომ არ ჩანს გარედან,
მეცოდინება, რომ იტყუები,
მაგრამ ვიქნები მე ბედნიერი,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მკვდარი ხარ? მაშინ რაღად მტკივიხარ?
ან რაღად მიყვარხარ?....
რატომღა მენატრები??
შენი ჩახუტება რატომ მესიზმრება?
შენი ოცნებებით რატომ ვერ ვფრინდები?
კი მაგრამ... შენ ხომ თქვი... მკვდარი ვარო..... |
ნუ მომკლავს ცხოვრება...
შენ მესროლე ბოლო ტყვია ქმარუკა...
ოღონდ თოფის კი არ, სიტყვის ტყვია ძვირფასო...
მითხარი რომ შენ შეძელი სიყვარული...
მითხარი რომ მე გიყვარდი 10 წელი...
მაგან მომკლას... არ მესროლოთ, გევედრებით, მე ტყვიები...
უფრო მწარედ ასე დამჭრით... ასე უფრო ჩაგაკვდებით... |
ომია სიცოცხლე, შენ, ჩემო სიცოცხლევ
არ მინდა სხვისად რომ გაგხადო ოდესმე;
ჩემი ხარ სიცოცხლევ, ომში არ დაგღუპავ...
არც სიყვარულისთვის გაგწირავ პატარავ...
მე შენ მეყვარები... ეგოისტურად...
შენ კი მალე წახვალ... ეგოისტურად...
სიკვდილის წინ მეტყვი, რომ, საყვარელო,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ხანდახან ძველ დროში ცხოვრება მინდება...
მინდება რაინდის აბჯარი რომ ვწმინდო...
მინდება მიყვარდეს ერთი და იმ ერთსაც ვუყვარდე...
მინდება ყველაზე დიდი შიში "იმ" დროში დავძლიო...
(ვიღაცის გვერდით... ვიღაცის მკლავში)... |
იცით, მომწონხართ… და რატომღაც მეუცხოებით,
არადა ჩემი ხელებიც კი თქვენი მგონია,
დაგმგვანებივართ არეული ჩემი ცხოვრებით,
უკიდეგანოს თურმე ორი კიდე მქონია.
თქვენც დაიბენით.? მე შეგატყეთ – თმა გაისწორეთ.
მერე რა მოხდა თუ ეს გული თქვენი მგონია.
რა გაიფიქრეთ.? მეც მითხარით… ის არის სწორედ.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენ ზეცის თავს ზევით _
მზის გულში თავსდები
და ვარსკვლავავსებულ
ორბიტას გარს უვლი.
მე შენი განცდებით
წამს დავემსგავსები,
ჩემში არარსებულ,
მოგონილ წარსულით.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ვარდო სასურო, მაისურო, გრწყავს წვიმა, დარი!
სულით ქებულო, შეგნებულო, სადა გყავს დარი?
ჩემს სხვა ცემული, გულმოკლული, შორს განიგარი!
ტანო ალვაო, მატს ხალვაო, მაქვს სანუკვარი,
სევდა და სენი, მომიხსენი რა საუბარი.
მე სხივცემული, გულმოწყლული, შორს განიგარი!
სასური მზისა, სინაზისა, შემესმა ხმანი,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
შენი მონატრება მე ლექსს მაწერინებს,
ჩემი შთაგონების შენ ხარ მესაკუთრე,
შენი სიყვარული რითაც მანებივრებ
ჩემი ლექსებია მე რომ გესაუბრე…
შენი თვალები რომ მე თავს მაკარგვინებს
ჩემი შავი ზღვაა შიგ რომ ვიძირები
შენი სტრიქონებიც მალე გამაგიჟებს
ჩემი სტრიქონ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე ის სევდიანი წამიც მიყვარს,
ლამაზ ბავშვობას რომ მომაგონებს,
მინდა ერთი ლექსი დაგიტოვო
და დღეს ჩემი თავი მოგაგონდეს.
თუ რა ძლიერია ჩემი გრძნობა,
როგორ გამაწამა სიმარტოვემ,
ისევ უშენობის სევდა მოაქვთ
ხეებს,რომლებიც ჩვენ მივატოვეთ.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე მომწონს, ქვეყანაში მეფობა სიყვარულის,
გულში აფეთქება ცოდვის სინანულით.
მე მომწონს, ოცნებებით აღვსილი ფიქრები,
უეცრად რომ დაათოვს მიწას ფიფქებით.
მე მიყვარს ღიმილი მაგ შენს თვალებში,
და სიყვარულის ახსნა ღამეში.
ჩემთვის ხომ ყოველი თბილი სიტყვა ხარ,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მინდა, რომ გიყვარდე
მინდა, რომ მიყვარდე
როგორც სპეტაკი ცა.
მინდა არ გრცხვენოდეს,
მინდა არ მრცხვენოდეს,
რომ შენ არსებობ კვლავ.
მინდა, რომ გამათბო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე არ შემიძლია მოგიძღვნა ლექსი,
მაგრამ შემიძლია განახო ღმერთი
უსიტყვოდ აგიხსი სიყვარულს მეთქი
სიტყვები არ ჭირდება სიყვარულს ვეტყვი
რატომ გაგონებენ რომ შენ ხარ ღმერთი
უბრალო გოგონა ხარ პატარა ცელქი
და ნუ იგონებენ რომ გტაჯნავს ბედი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ჩვენი სიყავარული არ შედგა,
და ვრჩებით მეგობრებად,
რატომ? რა მოხდა?
არფერი,ზოგჯერ ესეც ხდება,
გოგო და ბიჩი მეგობრობდა,
მერე ბიჭში სიყვარული იბადება,
მაგრამ გოგოს მეგობრობა უნდა,
ბიჭიც გოგოს ნებას დამორჩილდება,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე ის სევდიანი წამიც მიყვარს,
ლამაზ ბავშვობას რომ მომაგონებს,
მინდა ერთი ლექსი დაგიტოვო
და დღეს ჩემი თავი მოგაგონდეს.
თუ რა ძლიერია ჩემი გრძნობა,
როგორ გამაწამა სიმარტოვემ,
ისევ უშენობის სევდა მოაქვთ
ხეებს,რომლებიც ჩვენ მივატოვეთ.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
|
