.

სიყვარული არის უდიდესი ზეციური გრძნობა, 

რომელიც ღმერთმა გვიბოძა. . . 

ეს ის გრძნობაა, რომელიც ადამიანებს ერთმანეთთან გვაახლოებს, ცხოვრებას გვილამაზებს, 

სიცოცხლის სურვილს გვმატებს. . . 

ამ ცოდვილ დედამიწაზე ერთმანეთის გატანაში გვეხმარება. . . 

საბრალოა ადამიანი, რომელიც უუსიყვარულოდ დატოვებს ამ ქვეყანას. . 

ღმერთი ხედავს ჩვენს ყველა თვისებას, ჩვენს ცოდვებსაც და მანკიერებებსაც,

მაგრამ მაინც ვუყვარვართ. . .

ჩვენს მითუმეტეს უნდა გვიყვარდეს ერთმანეთი,

როცა არ ვიცით ურრთიერთობის ფარული, ბოროტი ზრახვები და ქცევები და ვცდილობთ დადებით,

საუკეთესო კუთხით წარმოვაჩინოთ. . . 

მაშ, რატომ არ უნდა გვიყვარდეს ერთმანეთი ღვთისმიერი, 

წრფელი სიყვარულით? რა გვიშლის ამაში ხელს?

ალბათ, შური და ის ანგელოზი, რომელიც შურმა ეშმაკად აქცია. . .

სიყვარული არ არის შიში. . . სრულყოფილი სიყვარული დევნის მას, რადგან შიში არის ტანჯვა

, ღვთისნიერ გრძნობაში კი არ შეიძლება ტანჯვა იყოს. . . 

სიყვარული სულგრძელია, ქველმოქმედია, არ შურს, არ ამპარტავნობს, 

არ ჩადის უწესობას, არ განიზრახავს ბოროტს, არ ხარობს სიცრუით, 

არამედ მხოლოდ - ჭეშმარიტებით. . . 

ეს გრძნობა ყოველივეს იტანს და ითმენს, ყველაფრის წამს და იმედი აქვს. . .

იგი არასოდეს მთავრდება. . . ყველაფერი რომ დაკარგოს ადამიანმა, სამი რამ მაინც დარჩება:

რწმენა, იმედი და სიყვარული. . . ხოლო ამათგან სიყვარული უმეტესია....