ორშაბათი, 29.04.2024, 06:52
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
მთავარი » 2012 » ნოემბერი » 22 » ნიკო გომელაური
21:06 ნიკო გომელაური | |
 *** არათავმდაბლური ლექსი მე შენ მოგიძღვენი ნაზი აკორდები, გაჩუქე სიტყვები და არა ვარდები... როგორ ვიფიქრებდი ასე აგორდები? როგორ ვიფიქრებდი ასე ავარდები? *** ცხოვრება -ჩოგბურთი. გავცვითე კორტები. თვალები დავხუჭე, გავხსენი კარტები... მე ხომ მოგატყუე, რატომ არ მშორდები?! მე ხომ მოგატყუე, რატომ არ მწარდები?! *** ჩემი სიცოცხლეა ყვითელი ფოთლები, თოვლი და ტალახი, შავ-თეთრი კადრები... მე ჩავიფერფლები, მე ჩავიბოთლები... მე შენ არ გჭირდები, მე არ გეკადრები. *** თუმცა, თუ ასეთი ლექსი ჩაბარდება, ვინ არ აგორდება? ვინ არ ავარდება? *** 10 წამია რაც გაგიცანი 9 წამი არის რაც გავიხარე 8 არის წამი ვიგრძენი ტანი 7 წამის წინ შიგ ჩავიღვარე 6 გავიდა -წამება ექვსი 5 წამში გაჩნდა შენდამი ლექსი 4 უაზრო უშენო წამი 3 ჯერ პირჯვარი ,თვალებზე ნამი 2 წამში ხდება შეტევა გულის 1 წამში სკდება გულის ფიცარი 10 წამია რაც გაგიცანი საუკუნეა რაც შეგიყვარე *** . . . დრო ყველაფრის მკურნალია, ოღონდ ჩემი არა. საოცარი უნარია დარდი წარა-მარა. რასაც ვფიქრობ, გადმოვისვრი უმარტივეს ლექსად. წარსულს ვათრევ ჩემი კისრით, ვერ ვიშორებ ვერსად. *** როცა მოხუცს ვხედავ ვინმეს, მახსენდება პაპა. ცა, ვარსკვლავებს რომ ჩაიბნევს დედაჩემის კაბა. *** ცის ცრემლებზე მახსენდება მე სიტყვები მამის . . . ღვინო სანამ გამეხსნება, მეც ავტირდე ლამის. *** ღამე სმაში მათენდება დამეკარგა ღერძი . . . კიდევ რა არ მახსენდება, კიდევ რას არ ვებრძვი. *** საოცარი უნარია დარდი წარა-მარა. დრო ყველაფრის მკურნალია -ოღონდ ჩემი არა... *** ღმერთმა ასე ინება -მიგვაქანებს დინება... *** მე კი, თუნდაც მისტვინოთ (ჩემთვის დიდი ქებაა), ვცურავ საპირისპიროდ -ესეც მისი ნებაა... *** აღარ გვჯერა სასწაულის (ამიტომაც გაჭირდა), არც მომავლის, არც წარსულის... ადრე, მსგავსი არ გვჭირდა. *** დავიპყარით უკვე მთვარე -განა კვლავ ქალწულია!.. ჩემთვის კი, რომ შემიყვარე, ესეც სასწაულია... *** ვინ სთქვა, რომ სდუმან პირამიდები?! – ისე გულწრფელად ვლაპარაკობდით... მეც მათთან ცრემლებს არ ვერიდები, გუშინ ასაკზე ერთად ვდარდობდით. | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |
