.

13:14 კავკასია მიხეილ ლერმონტოვი
გამყარა შენგან ბედისწერამ თუმცაღა ჩქარა, ო, კავკასიავ, კვლავაც თან მსდევს ხატება შენი; ვითარცა ჰანგი მშობლიური, ის მავსებს შვებით… გულში რომ დარჩე _ შენი ხილვა ერთხელაც კმარა! ო, კავკასიავ, შენ გეტრფი მარად! მე სიყრმითგანვე უდედობა დამეცა ზარად… და როცა ბინდში ვარდისფერი გმოსავდა ნისლი, _ მე შენს სივრცეში მელანდვოდა ჩურჩული მისი; მიტომ მიყვარდა გარინდება შენს მთებთან წყნარად!.. ო, კავკასიავ, შენ გეტრფი მარად! მე ბედნიერი ვიყავ მაშინ, _ შენს მთად და ბარად!.. ნაღველით მდაგვენ გარდასრულნი ის ტკბილნი წელნი; იქ შემეფეთნენ ღვთაებრივნი თვალები მწველნი… მათ ვიგონებ და _ აღმომხდება ლოცვისა დარად: ო, კავკასიავ, შენ გეტრფი მარად!
1 2 3 4 5 კატეგორია: ♥პოემები \| ნანახია: 1151 \| დაამატა: adjara \| რეიტინგი: 0.0/0

სულ კომენტარები: 0

კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]