.

01:02 კოცნა რომელმაც ყველაფერი შეცვალა
მე და იო მაშინვე ნინის სახლში წავედით, ნინი ჯერ კიდევ სუნთქავდა და იოს ნახვას თხოულობდა, იოს ჩავეხუტე და ვთხოვე მასთან მისულიყო... ცოტა ხანს ოთახიდან გამოვედი რომ შევბრუნდი ერთადერთი რაც დავინახე ნინი იოს კოცნიდა. ჩემს იოს... გონება დამებინდა და თავში ათასმა ფიქრმა გამიელვა, ვერ ვიტანდი იოს ვინმე რომ ეხებოდა, მიუხედავად იმისა რომ ნინი მალე დაგვტოვებდა, მაინც საშინლად ვიეჭვიანე და გული მეტკინაა... 3 დღის შემდგენ დაგვირეკეს და ნინის გარდაცვალების შესახებ შეგვატყობინეს... საშინლად არ მინდოდა იქ მისვლა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა, გულში უკვე ტექსტს ვალაგებდი, თუ რა უნდა მეთქვა ნინის დედისთვოს როოდესაც ჩემს ლანძღვას დაიწყებდა და მოთმინებით მესმინა ფრაზები რომელსაც ხშირად მიმეორებდა... (შენ ჩემს შვილს ბედნიერება წაართვი)... ვერ ავღწერ სულიერად ისეთი განადგურებული და დათრგუნული მივედი ნინის გასვენებაში და ნინის დედა შორიდანვე დავინახე, აშკარად მანაც დამინახა და სწრაფი ნაბიჯით ჩემსკენ წამოვიდა... იოს ხელი მაგრად ჩავჭიდე და ჩავიბურტყუნოო... (აუ დამერხა) - ნუცა შვილოოო დიდი მადლობა რომ მოხვედი... ნინის გაუხარდებოდა... - არაფერს ქალბატონო მაია, ძალიან ვწუხვარ ნინის გამო... - დიდი მადლობა იმისთვის რომ ნინის ბოლო თვეები ცოვრებას ულამაზებდი... შენ რომ არა ნინი ამდენ ხანსაც ვერ იცხოვრებდა... ისე მოიქეცი როგორც აალბათ სხვა არ მოიქცეოდა... გაოცებული ვუყურებდიი, ეს ქალი ასე რამდენიმე დღეში როგორ შეიცვალა... მისგან ასეთ თბილ საუბარს არ ველოდი... როგორც იქნა ეს დღეც დამთავრდა და სახლში განადგურებული დავბრუნდი... გულწრფელად რომ გითხრათ, მაშინ იოს თავი აღარ მქონდა, თან იმ კოცნის გამო თავს საშინლად ვგრძნობდი, თუმცა იო ამას არ იმჩნევდა... - ჩემო პრინცესა, აი ნახე ეხლა ვახშამს მოგიმზადებ... მოდი შენ დივანზე დაჯექი... ხელში ამიყვანა და დივანზე დამსვა, თვითონ კი სამზარეულოში ფუსფუსი დაიწყო, ჩემთან რომ მოვიდა გვერდით მომიჯდა და ჩამეხუტა... - ნუც ვიცი ამის თავი არ გაქვს მაგრამ შეცვლილი ხარ ჩემს მიმართ... გაცივდი და ამას ვამჩნევ უკვე 2 თვეზე მეტია, განსაკუთრებით კი ნინის კოცნის შემდეგ... მაპატიე ვიცი სწორად არ მოვიქეცი, მისი კოცნისგან თავის დაღწევა შემეძლო... მაპატიეე... - შენ რომ გენახა როგორ ვკოცნიდი სხვა ბიჭს რას იზავდიი - დედის "face"-ს ავახევდი (იოს საყვარელი ფრაზა) - მოდი ვცადოთ აბა... - რეებს ემლაპარაკები შენ ეხლა, მოგიხადე ხო ბოდიში და მეტი რა გავაკეთოი აუ ძალიან შეცვლილი ხარ რააა... თუ ხედავ ყველაფერს გითმობ და ყველაფერს ვაკეთებ იმისთვის რომ ბედნიერი იყო,შენგან კი სიცივის გარდა არაფერს ვგრძნობ, იცოდე ყელში ამომივა და ასე აღარ გაგრძელდება, მოგიწევს ზოგჯერ შენც დათმო... მგონი ძალიან გაგათამამე და შევცდი... - აუ მიდი ეხლა დამამადლე ყველაფერი რააა... საერთოდ თავი დამანებე... ავდექი და ჩემს ოთახში შევედი, რატომღაც მეგონა იო შემოვიდოდა და დიდ ხანს ველოდებოდი, მაგრამ უშედეგოდ... ხშირად ვჩხუბობდით ხოლმე მაგრამ ყოველთვის იო მოდიოდა პირველი, რადგან ჩემი სიამაყის ამბავი კარგად იცოდა, ამ შემთხვევაში შევცდი... სადღაც 2 დღე გავიდა თუმცა იო არ დამლაპარაკებია და არც საუბარი წამოუწყია ამ თემაზე... ასეთი ცივი არასოდეს ყოფილა, მაშინ მივხვდი თვითონ რას გრძნობდა, თუმცა უკან დახევას არ ვაპირებდი... ამ ფიქრებში გართული ჩავედი და იოს გევრდით დივანზე დავჯექი... ცოტა ხანს ასე გაგრძელდა. მერე წამოვწექი ფეხები გავშალე და მუხლებზე დავალაგე... - აუ ფეხი გაწიე რაა, მამძიმებ... - თუ წუხდები ადექი, მე ტელევიზორს ვუყურებ... - კაი მაშინ ახლა დროა შენ შეწუხდე... - დეგენერატო, დამსვი რას აკეთებიი?? - დაგსვავ დაწყნარდი, არ ვაპირებ შენს ხელით ტარებას...(დივანზე დამსვა თვითონ კი დაწვა...) - მომბაძე იდიოტო ხო - ნუცი პატარავ ნუ მაბრაზებ თორე ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ... - ჰაჰაჰა... ნუ გამაცინე, ხო ვიცი ჩემი როგორ გეშინია, შენი მართვის პულტი ჩემი მოგონილია... გინდა ვცადოთი - რა უნდა სცადოი ჩემი შემორიგებაი - არა თვითონ მთხოვ შერიგებას... - კაი მიდი აბა როგორი ავდექი მასთან ძალიან ახლოს მივიტანე თავი და მის თუჩებს ოდნავ შევეხე... თავი მის სახესთან ძალიან ახლოს მქონდა, მას კი თვალები ჰქონდა დახუჭული... დავცინეეე.... - ჰაჰაჰაჰა კოცნას ელოდებოდიი ვერ ეღირსები... - გინდა ვნახოთი - მიდი... - გგონია ვერ გაკოცები - ვერა ( ავდექი და გავიქეცი ისიც მომსდევდა, მე კი ჩემს ოთახში ჩავიკეტე და გამოსვლას არ ვაპირებდი, ნუ ჯერ ჯერობით) რამდენიმე წუთის შემდეგ ფეხის ხმა გავიგე, მივხხვდი რომ ლოდინით დაიღალა და წავიდა, კარები გვაღე და იოს მკლავებში ავღმოჩნდი... - ჰა ვერ გაკოცებ ეხლა შენი აზრითი - კი მაკოცებ, მერე რააი მაგარი ხარი ჰააა კოცნის ხამო... - ოოო ეხლა მაბბრაზებ იცოდე უკვე... - და რას იზავ რომ გაბრაზდებიი ძალას იხმარები - მწარე ენა გაქვს... (ხელი გამიშვა და შებრუნდა) აქ მივხვდი რომ ზედმეტი მომივიდა გავიქეცი და ზურგზე შევახტი... ყელში ვკოცნიდი და ყურზე ვკბენდი. მერე დაბლა ჩამოვედი შემოვაბრუნე და ვაკოცე... ასე ფერება ფერებაში ავღმოვჩნდით იოს საძინებელში... შემდეგ ხელში ამიყვანა და საწოლზე დამაწვინა... - არ მინდა ტკივილი მოგაყენო, ძალიან მიყვარხარ... ვიცი რომ გეშინია და როცა მზად იქნები მერე იყოს ანგელოზო... - არ მეშინია.... ავდექი მის წინ დავდექი და გახდა დავიწყე, იო მყურებდა და ეღიმებოდა... - ჩემი შეშლილი ხარ...ჩემი სისუსტე და სიგიჟემდე მიყვარხარ... თვალი რომ გავახილე უკვე იოს გულში ვყავდი ჩახუტებული და თმაზე მეფერებოდა... რომ მიხვდა რომ მეღვიძა ფერება დამიწყო..... - ჩემი შეუდარებელი ხარ... (წელზე ხელი მომხვია, მუცელზე თავი დამადო და მუცელზე თუჩებით თამაში დაიწყო) აქ მალე ჩვენი პატარა იარსებებს და მამიკო თქვენზე ერთად იზრუნებს...ჩვენს პატარას შენი ტუჩები და ცხვირი ექნება, ჩემი კი თვალები... შემდეგ სიგარეტი აიღო და მოუკიდა... - იოოო.... - ხო ანგელოზო... - მეც მომაწევინე... - არა შენთვის არ შეიძლება, ჩვენს პატარას ჯანმრთელობას საფრთხე არ უნდა შევუქმნათ... - ოოო კაი რააა... - კაი ხო მხოლო ერთი ნაპასი.... - მიყვარხარ... მიხაროდა ცხოვრება,ასეთი ბედნიერი არასოდეს ვყოფილვარ... თან მალე ლონდონიდან იოს დედა ჩამოდიოდა და ჩვენს ქორწინებას ხელს აღარაფერი უშლიდა... სადღაც ერთ თვეში ოფიციალური ცოლ-ქმარი ვიქნებოდით... დრო კი სწრაფად გადიოდაა... უკვე ყველაფერი მზად იყო... რაღაც გრანდიოზულ წვეულებას ვაწყობდით მეგობრების წრეში რომ ჩვენი მომავალი ქორწინება აგვეღნიშნა... ყველა იქ იყო ის ვინც გვიყვარდა მე და იო კი ჩვენებურად ვცეკვავდით და ვერთობოდით... მიყვარდა სიგჟემდე, ღმერთამდე და სიკვდილამდე...
1 2 3 4 5 კატეგორია: ♥სასიყვარულო ისტორიები \| ნანახია: 1237 \| დაამატა: adjara \| რეიტინგი: 0.0/0

სულ კომენტარები: 0

კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]