ოთხშაბათი, 04.12.2024, 11:50
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
18:21 ცხოვრება ნ.კოლხი | |
სველ-სველ ღრუბლებს ქარი ხევში ჩარეკავს, _ეს ცხოვრება მწუხარების მორევია!”_ სულში უხმო ზანზალაკი დარეკავს. რას იღონებ...თუ ოდესმე გეწადა ხსნა, მოვა თოვლი და წამწამებს აგიწვავს, მოგწყინდება,მოგინდება ზეცად ასვლა_ ვერ მოსწყდები,ვერ გასცდები ამ მიწას; არ გეგონა თუ ცხოვრება გააგრიყავდა, შეაწყდება დრო-ჟამს ხსოვნის აბზინდა, წავა ყველა,წავა ყველა ვინც გიყვარდა, ცას ახედავ დავიწყების ხავსიდან. ლურჯ მწვერვალებს ნაცრისფერი მორევია და ღრუბელი ხევ- ხევ დადარდიანობს... ,,_ეს ცხოვრება თურმე სევდის მორევია!”_ სულში თითქოს ქარიშხალი ხმიანობს. ნ.კოლხი | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |