.

იყო ერთი კურდღელი. ერთხელ წავიდა და მუხის ქვეშ დაწვა. მუხაზე ყვავი შემოჯდა და რკო ჩამოაგდო. რკო კურდღელს თავზე დაეცა. ეგონა, ქვეყანა იქცევაო, წამოხტა და გაიქცა. გზაზე შეხვდა მგელი და ჰკითხა: - კურდღელო, სად მირბიხარო? - მანდეთ, ძმობილო, ცა და ქვეყანა იქცევა და ნუ მიდიხარო! მგელს მართალი ეგონა და ესეც გაიქცა.

შემოეყარათ მელა, ისიც იმათთან ერთად გაიქცა. ირბინა სამივემ და მივიდნენ ისეთ ალაგას, სადაც საჭმელი ვერ იშოვეს და შიმშილით კუჭი ეწოდათ. ძლიერ რომ გაუჭირდათ, მგელმა და მელამ კურდღელი შეჭამეს. კურდღელი რომ გამოინელეს, ისევ მოშივდათ. ახლა მგელმა მელას შეჭმა დააპირა. გაიქცა მელა, უკან დაედევნა მგელი. მიადგა მელა ერთ წყალს და რაღა ქნას? აიხედა ზევით და შეხედა კაჭკაჭს. ბევრი რომ უყურა, მიუბრუნდა მელია მგელს და უთხრა: - თუ დამეხსნები და არ შემჭამ, აი, ასე დაგაჭრელებ, როგორც ეს კაჭკაჭი არის ჭრელიო.

მგელი მოტყუვდა და მელას დაუჯერა. მელიამ უთხრა: წავიდეთ სადმე, კამეჩი ვნახოთ, დავკლათ, ჯერ ვჭამოთ და გამაძღარი უფრო დაჭრელდებიო. წავიდნენ, მართლაც ნახეს ერთი კამეჩი და დაკლეს. მელა სანამდის გაძღებოდა, წავიდა, ცეცხლი და სახნისი იშოვა, ცეცხლი დაანთო და სახნისი შიგ ჩადო გასახუ ... კითხვის გაგრძელება »

ერთხელ ხელმწიფემ ჩაიცვა გლეხის ტანსაცმელი და ... კითხვის გაგრძელება »

იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა, იყო ერთი გაუცინარი ხელმწიფე. თავის დღეში ის გაცინებული არავის ენახა და გაუცინარს იმიტომ ეძახდნენ.

ხელმწიფეს სამი ვაჟი ჰყავდა; ვაჟებს გაუცინარი ხელმწიფის შვილებს ეძახდნენ. ერთხელ ძმებმა თქვეს: წავიდეთ, ვკითხოთ ... კითხვის გაგრძელება »