კვირა, 24.11.2024, 03:24
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
13:41 * * * ნ.კოლხი | |
_ტკივილი გაჰყვება ნიავ-ქარს, გავალ და როგორმე გავიტან სულს,როგორც დაფლეთილ იალქანს; უშენოდ მაინც ვერ გავძელი, სულ მაკლდი,ვით ბნელში სინათლე, მე შენი თვალების ნათელი რამდენჯერ,რამდენჯერ ვინატრე. რაც მწამდა,მჯეროდა,ვიცოდი_ დღითიდღე ხელიდან მეცლება... მე მთელი ცხოვრება ვიწვოდი და ფერფლი მცვიოდა ლექსებად. ნ.კოლხი | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |