ხუთშაბათი, 21.11.2024, 23:30
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
21:40 ერთხელაც... ნ.კოლხი | |
სადღაც მწვერვალებზე ჩამოთოვა, ჭკნება ყვავილი დაზაფრული, რა უცებ მოვიდა შემოდგომა, რა უცებ გავიდა გაზაფხული; კვდებიან გრძნობები ჩაკირულნი, აშკარაა თუ ნამალია, ზოგჯერ მოთმინება სიკვდილია, ზოგჯერ მოთმინებაც წამალია; ოდესმე უსაშველოდ დაღამდება, ბინდი ჩამოწვება გარინდების, ერთხელაც ფოთოლივით მოვწყდები და უსასრულობაში გავფრინდები. ნ.კოლხი | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |