სამშაბათი, 30.04.2024, 02:48
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
მთავარი » 2013 » იანვარი » 25 » ნამდვილი სიყვარული: * (one)
00:44 ნამდვილი სიყვარული: * (one) | |
 კოლეჯში გაკვეთილები დამთავრდა თუ არა დავემშვიდობე ბავშვებსცჰემს დაქალებსაც და ვუთხარი რომ საგამოს დაველაპარაკებოდი ინტერნეთში.. კოლეჯი კი დამთავრდა მაგრამ:დ მასწავლებელიი აუუჰ ფიზიკა..აა რა დამღლელია ნუ სად წავიდოდი უნდა წავსულიყავი მივაბიჯებდი მოწყენილად ფიზიკაზე რადგან მივდიოდი მაგიტო..––როდესააც მასწის სახლთან მივედი და კიბეებზე ავაბიჯებდი ვაიმე ისეთმა სიმპატიურმა ბიჭმა ჩამიარა ... ნუ ეხლა გოგო ვარ და თვალს ხომ არ გავაყოლებდი რამე არ შეემჩნია, მაგრამ თვითონ კი ძალიან მომაშტერდა მე გამეცინა ამ ინციდენტზე და მალევე დავივიწყე... ავედი როგორც იკნა მსწთან..დრო საშინლად კი გაიწელა..მაგრამ როგორც კი დამთავრდა ძირს სიხარულით მოფრინავდი... ეზოში ჩამოვედი გავიკეთე ნაოშნიკები და ხმა იმხელაზე ავუწიე რომ აგარც კი ისმოდა არაფლის ხმა ასე მომწონდა... უცებ გამახსენდა რომ მასწავლებლისთვის წიგნი უნდა მიმეტანა და დამეტოვებინა, მეკი მიცემა დამავიწყდა უცებ ვიფიქრე არაუშავს ხვალ მივცემტკო, მაგრამ ხვალ რომ ვერ მივდოდი მან იცოდა და მეტკი შევრცხვებიტკო რას იფიკრებსტკოხო იცოდარო უნდა მიეტანა მე კი არ მიიტანია და გავბრუნდი. პადიეზში შევდიოდი და ჩანთაში ისაცემ წიგნს ვეძებდი უცებ ვიგაცას ძაან დავეჯახე...უცებ ინერციიტ ისე საშინლად დავეციი... ნაოშნიკები მოვიძრე და შევხედე ვინ იყო ის სიმპატიური ბიჩი კკიბეებზე რომ ვნახე... უხეშად მითხრა ჰეი შენ თვალები სად გაქვს? ხელი სწრაფად მომკიდა მაგრამ უხეშად და ამაყენა მაგრამ ხელი კი ძალიან მეტინა და ვუთხარი ჰეი გამიშვი მტკივა... მაგ აყენებას საერტოდ არ აგეყენებინე ჯობდა ... ბოდიში ... ბოდიში არ ცვლის არაფრეს მოაძახა.. მე არაფერი მითქვამს და გზა გავაგრძეელე მაგრამ ყველაფერი მტკიოდა განსაკუთრებით ხელი, გავიფიკრე :სიმპატიური?ჰაჰ დებილი რა უხეშია ხელი მომატეხა ლამის,..დეგენერატი..მასწთან ავედი და წიგნიც დავუტოვე ჩამოვედი და სახლის გზას გვუყევი... ავედი სახლშიც კარები დედამ გამიღო –ჰეი დე რას შვები?––რავი დედი შენ დღევანდელმა დღემ როგორ ჩაიარა? მე-საშინლად? დედა-რატო შვილო? მე-?აა?საშინლად ვთქვი? არა კაცო რა საშინლად..!გადასარევად.. დედა-ჰა ხო კაი კაი –და თავი გააქნია...რამოდენიმე წუთჲს მერე იკითხა არ გშია? მე-არააა ოტახსი ვიქნები ვიმეცადინებ... შევედი ოთხში ვიმეცადინე და მარის და ნინის დავურეკე...რას შვებით შემოხვალთ? სკაიპში? დაგელაპატრაკებით? დამთანხმდნენ და ვილაპარამეთ ბევრი, ამასობაში შემოგვაღამდ--ა და დავიძინე იმ იმედით რომ ხვალინდელი დღე კარგი იქნებოდა შედარებით. ბუძელნიკმა დილით გამაღვიძა..წამოვხტი და ფარდა გადავწიე მზის სხივი ჩემს სახეს შეეთამაშა და გამეღია ,ზუსტად ისეტი ამინდი იყო როგორიც მე მიყვარდა მცხუნვარე მზე ... სითბო- ავდექი მოვიწსრიგე თავი ,მსუუბუქი მაკიაჟი გავიკეტე და ჩავიცვი: შორტი,კეტები,და თეთრი მაისური... მოვიკიდე ზურგჩანთა და გავედი ჩავრთე სიმღერები და მივდიოდიი ... სკოლაშიც მალევე მივედი ვნახე ბავშვები ...და გაკვეთილიც დაიწყო პირველი გაკვეთჲლი საშინლად გაიწელა სულ ასეა– ზარი გამოვიდა თუ არა გამოვედი გარეთ და ფანჯრის წინ დავდექი და გოგონევბიც ოვიდნენ... ანი- მარი კოლეჯში სიახლეა იცი? მე-რა სიახლე? ნინი-რადა ეთი ბიჩი გადმოვიდაჩვენ პარრალელურ კლასშია ვაიმე ნეტა განახა რა ბიჩია მე-როგირიია ერთი.. ნინი-მარჯვნივ გაიხედე და გაიგებ... გავიხედე და ის შემრჩა ხელში... და უცებ გაოგნებისგან ვთქვი -ეეე- ნინი-რა იყო ხო მაგარი ბიჩია..? მე-დიდი ვერაფერი-ამას დავეჯახე გუშინ შემთხვევით ძაან უხეშაია წავიქეცი და იმის მაგი ვრად რომ ნაზად მომპყრობოდა წამომაგდო ზევით და მაჯა კინაღა მომატეხა ნინის და მარის სიცი აუტყდათ.. იმ ბიჩმაც შემომხედა და ჩემსკენ დაიწყო სვლა.. ნინი--ვაიი მარი შენსკენ მოდია მე-ოვიდეს მერე.. ჰეი გამარჯობა მიცანი? მე-უცნობი რა გჩირს მკლავი კინაღამ მომატეხე გუშინ...ჰმ.. ბოდიში მინდა მოგიიხადო გუშინ ძალიან გაღიზიანებული ვიყავი და ავრი შენზე ვიყარე... მაპატიებ? მე-საპატიებელი არაფერია... ხოდა ძალიან კარგი..მე გიორგი მკვია შენ? მე მარი.. სასიამოვნოა..! ჩემთვისაც ...იცი ულააზესი ხარ... მე--მადლობბა--შემრცხვა და ტავი დავხარე..მან ნიკაპთან ხელი მომიტანა და სახე ამაწევინა ნუ გრცხვენია ეს სიართლეა ულააზესი ხარ...მე-მადლობა--უიჰ ზარი დაირეკა არ მცალია კარგად...მიხარია რო გაგიცანი..და გავუღიმე და დავტოვე ისეთი სითბო ვიგრძენი მისგან... შევედი კლასში და როდის დამთავრდებოდა გაკვეტილები ერტი სული მკონდა ჯერ იმიტომ რომ სახლში წავიდოდი და მერე იმის იმედით რომ გიორგის კვლავ ვნახავდი...დრო მალე გავიდა გიორგი კი არსად ჩანდა ვიფიკრე წავიდა სახლშითკო და სიმართლე ვთქვა გული დამწყდა მაგრამ რატო?უცებ გავანებე ამაზე ლაპარაკს ტავი და მასზე ფიქრს..ამ ფიქრებში ეხლა როგორც იკნა ბოლო გაკვეთილი მთავრდებოდა დაროგორც კი გამოვიდა მაშინვე ყველა წავიდა ჩემს გარდა მე ჩემი დამრიგებელი უნდა მენახა და მერე წავიდოდი გოგოები დამემშვიდობნენ და წავიდნენ... მე მასწავლებელი ვნახე და კლასში დავბრუნდი მერხზე დალაგებულ წიგნებს ჩანტაში ვაალაგებდი ამ დროს ჯგუფის კარი რომ გაიღო ...და ვიგაცა რომ იკითხა -- ულამაზესი და უშვენიერესი გოგონა რას აკეტებს მე-ჰეიი შენ რა ისევ აქ ხარ? გიორგი-შენს გამო დავრჩი...! [mmaarroo] | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 2 | |
|
| |
