ხუთშაბათი, 21.11.2024, 23:18
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
17:14 ზამთარი ნ.კოლხი | |
ამ უსაშველო ფიფქების ცვენამ და საფიქრალმა წამლეკოს ლამის, მე ვარ და ჩემი თეთრი ნაბადი გამთენებელი უძირო ღამის. როცა ვიგონებ დაკარგულ სითბოს და როცა ვდარდობ დაკარგულ ბედზე,_ ჩამოდის ზეცა უთვალავ ლაშქრით და ყამარ-ქალის ნაკვალევს ეძებს. ...და დავიღლებით როდესაც ძებნით, როდესაც ქრება სურვილი ქროლვის,_ ჩემი სულიდან მოჟონავს ცრემლი და ატირდება ღვარ-ღვარად თოვლი. ნ.კოლხი | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |