შაბათი, 23.11.2024, 11:02
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
14:59 დიალოგები სიყვარულზე...♥ | |
- მამშვიდებს! - იქნებ დაბლაც იპოვნო რაიმე ისეთი, რომ დაგამშვიდოს. - ვიპოვნე. - აბა რაა? რატომ უყურებ ცას ამდენ ხანს? - ლამაზია. - მეც ვიცი, რომ ლამაზია, მაგრამ ამდენ ხანს რატომ უყურებ? - ხელში მიჭირავს. - მაჩვენე. ... გაშლილი თითებიდან მძიმედ და ამოსუნთქვასავით გამოიშალა მშრალი მიწა. - ეს ხომ მიწაა? - კი. - ესეც გამშვიდებს? - საოცრად. - არ გეშინია? - რისი? - მიწისა და ცის? - არა, არა. - გეშინია რაიმესი მაინც? - კი. - რისი? - რომ ზამთარში არ მოვკვდე და გაყინულ მიწაზე საფლავის გათხრა გაუჭირდეთ. - მაინც გათხრიან. - კი, მაინც. - აბა რაღატომ გეშინია? - გაწვალდებიან. - კიდე რისი გეშინია? - ცის. - აბა, მამშვიდებსო? - ჰო, მამშვიდებს, როცა ვეუბნები, რისიც მეშინია. - და რას ეუბნები? - მეშინია. არ გამიჭირდეს მერე შენთან სუნთქვა და შენი შესუნთქვა-მეთქი. - და ის?... - მამშვიდებს... მსუბუქი ვარო. - უცნაური ხარ და მტკივნეული. - ვიცი. - მტკენ. - წადი თუ გინდა. - აწი ვეღარ წავალ, მიყვარხარ. - მაშინ ნუ წუწუნებ. - მაშინ ნუ მაშინებ. - უბრალოდ მკითხე და გიპასუხე. - ჰო? - ჰო. | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |