ოთხშაბათი, 04.12.2024, 11:24
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
21:19 ჩემი ახალი წელი ნ.კოლხი | |
დრო მაინც მიდის...სულ ცოტა ხანში ახალი წელი კარს მომადგება; შემოიხედავს ჩემს ბნელ სენაკში და...კარის ზღურბლზე შეყოყმანდება;_ აღარც ნაძვის ხე,არც მაჭახელა, (თოფი კედელზე ჰკიდია ობლად)_ აღარც:,,რა მოგაქვს,ახალო წელო?”, აღარც ,,ალილო”,აღარც ,,რაშოვდა”;_ მტევნებშემხმარი ვენახი მხოლოდ_ მე, ამ სენაკის ჩუმი ხიზანი, კიდევ...კედელზე ორი ჭაბუკი_ ჩემი ქმარ-შვილი,ერთი ხნისანი. ავანთებ სანთელს,წავუქცევ ჭიქას, პურს დავაწვეთებ წითელ ზედაშეს; _როგორ შევხედოთ ერთმანეთს თვალში, როგორ მოვრიგდეთ ჟამო,მე და შენ?! მივალ და ფართოდ გავაღებ კარებს, ქარებს დავუთმობ ჩემს სამყოფს სულმთლად_ იქნებ მოძებნოს, მოხეტიალემ შემომიტანოს იმათი სუნთქვა. ზუსტად თორმეტზე მივალ ხატებთან, ვილოცებ ცრემლით თვალდაბინდული... კარს გაიხურავს ახალი წელი, გაიძურწება თავჩაქინდრული. 31.12.12. ნ.კოლხი | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |