.

მთავარი » მასალის არქივი


1) ვინც ფულზე არ ფიქრობს, მას არც ფული აქვს.

2) ვინც ფულისთვის ქორწინდება, ის მხოლოდ ფულს შოულობს.

3) ვინც ღმერთის მოტყუებას ცდილობს, ის საკუთარ თავს ატყუებს.

4) ვინც ყველას ეარშიყება, მას ქალი არ სჭირდება.

5) ვინც შენს სურვილებს არ ცნობს, მტრად არ უნდა მიიჩნიო.

6) ვინც სწორად გეგმავს ცხოვრებას, უპრობლემოდ ცხოვრობს.

ატეგორია: ♥სასიყვარულო სტატუსები |ნახვა: 1051| დაამატა: adjara  | კომენტარი (0) სრულად ნახვა 


მე არ მეშინია არავის დაკარგვის,რადგან მე არ დავკარგავ იმას ვინც მჭირდება ცხოვრებაში....–იკარგებიან ისინი ვინც გამოგზავნილი არიან ჩემთან გამოცდილებისათვის,და რჩებიან ისინი ვინც გამოგზავნილია ბედისგან

არ მიყვარს:ცუდი ხასიათის ადამიანები - ჩემი უხასიათობაც მყოფნის,სიზმრის რაინდებზე დანიშნული,უაზროდ შეყვარებული ქალები,რომანის გმირების ასლები,გამორჩენის მიზნით გაჩენილი რომანტიკოსები,ალერსით დაღლილი წყვილები,უმისამართო ღიმილი,არამიწიერი სინაზე,კოცნამდე ახსნილი სიყვარული.სტუმრებისთვის დადგმული საქორწინო ცერემონიალი,ძალიან საქმიანი, დაკავებული, "მეჩქარება ადამიანები",ყვავილების ჩვეულებრივი თვალებით გამყიდველები,საკუთარი შემოქმედებით აღფრთოვანებული შემოქმედები,უაზროდ ბედნიერები,სხვისი პირჯვრის წერის დროს გახსენებული რწმენა,მთელი სიცოცხლის მანძილზეარცერთხელღამეგანათენები ადამიანი.მკერდდაკოცნილი ქალწულები,უშრომლად მდიდრები,ამპარტავანი თავმდაბლები,ყველაფრის უფლებად აღქმული თავისუფლება,სუფრაზე აცრემლებული პატრიოტები,მარტოსულები ჩემი ჩათვლით,ძალის მოყვარული ცოლები,მორალის მქადაგებელი შინაბერები,მტერის მტერთან ძმადნაფიცები,ფულით აშენებული მზეთუნახავების სასახლეები,ზარმაცი მეოცნებენი,უშეცდომო სიყვარული,ზამთრის სითბო,ზაფხულის სიცივე,წინასწარ გა ... კითხვის გაგრძელება »


ის გაიზარდა ქუჩაში ასე

სადაც ბნელი და "შავია" სავსე

სადაც ქურდობა ნაცნობი ნოტია

სადაც მოპარვა მოსული პონტია

ყაჩაღი არის ავტორიტეტი

და მას ბაძავენ მასზე სუსტები

ვინც ბევრს დაჩაგრავს მას მიყავს "სტოსი"

ვითომ ვაჟკაცი - არადა ბოზი

ქჩუაში ჩამოყალიბდა ასე

მოქნილი ხელი, ჯიბე კი სავსე

სადაც ის იყო ყველგან დაზდევდა

უბედურება, ტკივილი და სევდა

ქუჩამ არგუნა ეს ბედისწერა

წყეული ცხოვრების უკუღმა რბენა

ხელის მრუდობა, მოქნილი ენა

ახლობლის ტყუილის სიმართლედ ქცევა

ბევრჯერ ნანობდა მის ცხოვრების სტილს

ბევრჯერ არ სურდა მსგავსად მოქცევა

ბევრჯერ ძილის წინ იწყებდა ტირილს

როცა ხედავდა მის შემცდარ ქცევას.


ისე მოხვედი, ლამის გულმა შეწყვიტა ფეთქვა,
ისე შემომხვდი, გაინაბა მწუხრი მაისის,
სულ ერთი სიტყვით უნებლიედ ამწიე მზესთან,
სული რომ ბორგავს, იმ სიტყვების ექო გაისმის.
ისე მოხვედი, ნიაღვრები მოვარდნენ გრძნობის,
ჩემი ცხოვრების ბობოქარი გზები აიბნა,
უკვე მიყვარდი, შემიყვარდი არ ვიცი როდის,
უკვე გიცნობდი და გიპოვე თითქოს თავიდან.
შენ რომ მოხვედი ფიქრებს თალხი ეცვათ სამოსი
და მე ვიდექი გარდასულის მიხურულ კართან,
შენ რომ მოხვედი, ჩემს სხეულში იყო ქაოსი
და უნებლიედ იმ ტკივილის ქარები ჩადგა.
ეხლა ჩემი ხარ, ნაპატიებს თმებზე მეხები,
დარდი მიჩუმდა, ძველებურად აღარ აუგობს,
გთხოვ აღარასდროს მომაცილო შენი ხელები,
ჩემი წარსულით არასოდეს გამანადგურო

მაინც დამსაჯა ამურმა ტრფობით,
დაღად დამასვა ვნების ნიშანი,
მაისის ვარდი გინახავს დილით?
ზუსტად ისე თრთის - ვით შენი ტანი.
ტუჩები ნაზი - თბილი ბარხატი,
ნდომით ცახცახებს ჩუმად კვნესის...
როგორც უცნობი მხატვრის ნახატი,
ფერთა გამა კი მხოილოდ მე მესმის.
შენი ჟღურტული იავნანაა,
შენი ღიმილი - დილა მაისის,
ო ღმერთო! როცა მიახლოვდები,
უმალ მუზების ჰანგი გაისმის.
გიშრის დალალი, შავ ფანტელებად,
ჩამოქნილ მხრებზე მოსული თოვლ ... კითხვის გაგრძელება »


ის გამოჩდა როგორც ახდენილი ნატვრა,
მწყურვალს უდაბნოში რომ მეპოვოს წყალი
მხატვარს ერთი ნახვით დამავიწყა ხატვა,
ქალღმერთი ხარ ვკითხე თუ ნეკნით შექმნილი ქალი..? 

იშვითი როგორც დაბნელება მთვარის,
დამთრგუნველი სილამაზის როგორც ცაში ელვა.
ვარდი ხარ უეკლო..? ვინც მარტოა მათვის
თუ საოცნებოდ ჩემთვის მოვლენილი წყევლა


სულ მაფიქრებდა მე ეს სამყარო
მრავალი აზრით თავბრუხვეული
სადაც არსებობს ადამიანი
დიდი გრძნობებით გაბრწყინებული

ყველას როდი აქვს პიქრი მთვარეზე,
და ან ვის ესმის სიტყვები წვიმის,
მე დავინახე ეს შენს სახეზე,
და უშენობა ძალიან მიჭირს.

ნეტავ შემეძლოს, უცებ წავშლიდი,
თვალებს, რომელიც მუდამ თან მახლავს,
რას ვიფიქრებდ თუ მისი ცრემლი,
მე ჩამძირავდა ასე თანდათან.

სასაცილოა რომ უფიქრდები,
რისთვის არსებობ და რისთვის ცხოვრობ,
შენ მოგიძღვენი ეს დიდი გრძნობა
ის შენ მოკალი, ახლა კი გლოვობ.

ეხლაც ლექსებს ვწერ დაბრმავებული,
გული მკარნახობს, სულელი გული,
შენი გაცნობის დღიდან წვიმს ჩემთან
ეცლაც არ არის გადაღებული


მე თუ არ გეტრფი...
უჩემოდაც ბევრნი გეტრფიან,
თუმც ტრფიალების ბევრს არა აქვს
ნიჭი და თავი.

მე თუ არ გიმღერ...
უჩემოდაც ბევრნი გიმღერენ
და გამანებე, გამანებე
რა, მუზავ თავი
« 1 2 ... 274 275 276 277 278 279 »