.

მთავარი » ♥სასიყვარულო ლექსები



ვიღას ვუცადო...?!
კომბალს გავიგდებ
და დავუბერავ რუსთაველისკენ.
-მარსიდანა ხარ? რას გაიკვირვე,
ვერ ხედავ მგლები როგორ გაცოფდნენ?!
გაზაფხულია,შიმშილის პირი
და ასიანი დაიძვრებიან,
ბუნაგთან უნდა დავუდარაჯდე
და გავუყენო გზას წარსულისას!
ატეგორია: ♥სასიყვარულო ლექსები |ნახვა: 927| დაამატა: adjara  | კომენტარი (0) სრულად ნახვა 



შენ დაბრუნდი, შინ მოხვედი
და შენს ფიქრებს ამტვრევ, ლეწავ
შენი ქვეყნის, სუნი იგრძნე
დაწყნარდები? როდის ნეტავ...
თვალებს ხუჭავ, ბორკილს ამტვრევ
მყუდროებას არღვევ, ხედავ?
არც არავის ელოდები
რადღა სტირი, მაშინ ნეტავ.
შენ განიცდი, ნერვიულობ
განარისხე მაღლა ზეცაც
არ ინაღვლო, არ იდარდო
ხვალაც გეტყვი, ლექსებს მეტსაც.
შენ დაბრუნდი და შინ მოხველ
ისევ ლეწავ ფიქრებს შენსას
ისე სტირი, თითქოს ჩემგან
მიყვარხართქო ჯერ არ გესმას.



არ მინდა გრძნობდე რასაც ეხლა ვგრძნობ,
უბრალოდ მინდა ჩემი გესმოდეს,
სადმე მინდორში ან ზღვის ნაპირას
ალიონს მინდა ერთად ვხვდებოდეთ.
ყოველი დილა თენდება შენით,
ჩემი საღამოც შენით მრთავრდება,
ვერასდროს გეტყვი ამ სიტყვებს ჩემით
და ეს არასდროს არ დამთავრდება!!!!
ოდესმე ალბათ ჩემსას გაიგებ,
მიხვდები ჩემში რატომ ვკლავ გრძნობებს,
სადმე შორს წავალ, ალისფერ სევდას
გავატან შენთვის სანატრელ წუთებს..



მიედინება დარდიანად დღეთა დინება, 
შარიშურობენ შარიანი შავი ეჭვები, 
კვლავ შენზე ვფიქრობ, და ამ ფიქრში არ მეძინება, 
გულში ჟღარუნებს მოჟღარუნე ტრფობის ეჟვნები. 
გადმოვფრინდები შენთან ფიქრის ფარფატა ფრთებით, 
დაგცვარ-დაგნამავ ოცნებების ცისფერ ცვარ-ნამით, 
ავჩუხჩუხდები, ავდუღდები ჩუხჩუხა ვნებით, 
და დაგეღვრები ნიაღვრებათ უმთვარო ღამით. 
მაგრამ მე ვხვდები რომ ამაო არის ყოველი, 
და მარტოობა ვით მტარვალი მაწამებს, მტანჯავს, 
იმედის შარას შევცქერი და შველას მოველი, 
თვალნი დაბეცდა, თანაგრძნობა არა და არ ჩანს. 
დარდიმანდული გულზე დარდი დამეფინება, 
და შარიშურით შარიანი შავი ეჭვები 
დაჭრიჭინებენ, ამ ჭრიჭინში არ მეძინება, 
მე კვლავ მარტო ვარ, 
უშენობას მგონი ვეჩვევი!



რუხ ოთახში სძინავს მთვარეს, 
როიალზე უკრავს ვიღაც, 
ქუჩის ბოლოს მთვრალი კაცი 
აგინებს და ლანძღავს დილას. 
თეთრ ოთახში მომაკვდავი 
გულ-ამოსკვნით ითხოვს შველას, 
ცრემლმორევით მდგარი ბავშვი 
თვალს არიდებს დედის მზერას. 
რომ თენდება ვიღაც კვდება. 
ანდა ვიღაც ღრუბლებიდან 
ფრთა-მომტყდარი დედამიწას 
ენარცხება. 
ქუჩის ბოლოს მთვრალი კაცი 
ნაფაზ-ნაფაზ ამღვრევს სევდას...




დღის გათენებას მიმანიშნებს, 
შენი სუნთქვა სახესთან ახლოს, 
თითქოს ასეა ყოველთვის და 
სხვანაირად არცერთს არ გვძალუძს. 
მახსოვს ძილისწინ ცას რომ ქონდა შენი თვალები, 
თხოვნა მქონდა გულისაგან დანაბარები... 
გთხოვ ღმერთო,ცაო,ვარსკვლავებო დამიგდეთ ყური... 
ერთი თხოვნა მაქვს,მის სახეზე დამანახეთ ისევ ღიმილი, 
ეს ჩავიფიქრე და იმ წამსვე მოწყდა ვარსკვლავი. 
თითქოს ყინავდა გარშემო და მე კი ვთბებოდი, 
ცა ისე თბილად მიყურებდა თვალებით შენით, 
მე შენ მიყვარხარ,მარტო შენ და არავინ მეტი. 

ჩემს ყველა დილას მე დავარქვი შენი სახელი... 
(დასვენების დღე გავაუქმე,შენთან ყოფნით არ დავიღლები)





11 მარტი პირველი შეხვედრა 
თითქოს გავუგეთ ერთმანეთს კარგად 
გაცნობა, შემდეგ თმაზე შეხება 
ეს მოხდა წამში, ძალიან სწრაფად. 

მთელი საღამო ერთად ვიყავით, 
მოგონებებს კი ქარი ფანტავდა 
მერე მითხარი კარგად იყავი, 
მაკოცე, მგონი რაღაც დამთავრდა 

კიდევ შევხვდებით მახსოვს ეს სიტყვა 
თვალები შენი დამამახსოვრდა 
დღეს მე შენსავით არავინ მიყვარს 
ვიღაც გრძნობებში რითმებს აქსოვდა 

ჩვენ ვისეირნეთ ბევრი ვიარეთ, 
ერთმანეთს გრძნობები გავუზიარეთ 
მე მოგეფერე შემდეგ გაკოცე 
რაღაცნაირად შენ გამაოცე 

შენი ტუჩების სიტკბო მაგიჟებს 
გახსოვს რომ ვდგავდით ერთად ნაბიჯებს? 
დაუვიწყარი იყო წამები, 
ბედნიერების ცეცხლში გავები 

ხუთშაბათს ალბად ისევ შევხვდებით 
მერე მოგიძღვნი ახალ სტრიქონებს 
თუმცა ჩემს ენას შენ სულ ვერ ხვდები 
გერმანულ რითმებს მე არ ვიგონებ 

სიტყვით აგიხსნი რასაც კი ვფიქრობ 
რა საჭიროა ლექსი და რითმი? 
ჩემი გული კი ისევ შენ გიხმობს 




უდროო დორს ნათქვამი გაცრეცილი სიტყვები 
ხანაც ენა დამწვარი, მაგრამ მაინც გიყვებით 
ვცდილობ რითმად ვაქციო რაც კი დამრჩა სათქმელი 
... კითხვის გაგრძელება »



ფეხბურთის გვიყვარს ერთად თამაში 
ზოგჯერ კი გვიწევს ხოლმე კამათი 
ვიცი დღეს რომ ის უკვე ვერ მიტანს 
მაგრამ ისევე გულით მე მიყვარს. 
რავქნათ რას ვიზამთ ესეც ბედია, 
ვემორჩილები სხვა რა გზებია... 
ვერ ჩავაბარებ იმ გოგოს წარსულს 
და ვერ ვუწოდებ იმ დროს მე გასულს. 
რატომ დამშორდა მაგდენს ვერ ვხვდები 
იმედი მაქვს რომ კიდევ შევხვდები 
და გავუყვებით ერთად ჩვენ ქუჩებს 
დავეუფლები ისევ მის ტუჩებს 

2012 წელი ავტორი: ვაკო კვერნაძე



მე მუზის დავკარგე რწმენა 
ამას ამტკიცებს ჩავარდნა ჩემი 
მხოლოდ გონების მჯერა 
მოდი მომკიდე ხელი 
... კითხვის გაგრძელება »
« 1 2 ... 43 44 45 46 47 ... 94 95 »