დეას ლუკას შიშველ მკერდზე თავი დაედო და მშვიდად ეძინა. კაცი მის გაშლილ თმებს ნაზად ეფერებოდა, თან ვარსკვლავებით მოჭედილ ზეცას გაჰყურებდა.
უცებ, აცივდა, დეას გაეღვიძა. ლუკამ მას გაუღიმა, თვალებში ჩახედა და მგზნებარედ აკოცა. დეამაც გაუღიმა, თავი ისევ მის მკერდზე დადო და წელზე მაგრად მოხვია ხელები.
.........................................
6 კვირის შემდეგ დეამ შეიტყო, რომ ლუკასაგან ბავშვს ელოდება.
-მნიშვნელოვანი რამ უნდა გითხრა,-უთხრა მან ლუკას, როდესაც ბიჭმა დაურეკა.
-როგორი აღელვებული ხმა გაქვს, სად ხარ?
-უნივერსიტეტში.
-კარგი, ნახევარ საათში იმ კაფეში იმ კაფეში შევხვდეთ, სადაც ერთმანეთი გავიცანით.
-არა, კაფეში არა, იქ ხალხია, სჯობს, მარტონი ვიყოთ, მხოლოდ მე და შენ!
-კარგი, მანდ გამოგივლი, მერე სადმე წავიდეთ!
-გელოდები!
..........................................
ლუკამ ხუთსართულიანი შენობის მესამე სართულზე ერთ-ერთ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
-რაა?-იყვირა მან. ხმაზე ეტყობოდა, რომ მოსმენილი არ ესიამოვნა.
-მალე მამა გახდები, ჩვენ პატარა ანგელოზი გვეყოლება, რომელიც დედოკოს ძალინ ეყვარება, იმედია, მამიკოსაც...-გაუმეორა დეამ და გაუღიმა.
-დარწმუნებული ხარ?
-ჰო.
-იქნებ...
-რა იქნებ?
-ეგ ბავშვი...-ცოტა დააყოვნა-ნამდვილად ჩემია?
დეას ღიმილი ბაგეზე შეეყინა.
-ამას როგორ მეუბნები?-აცრემლებული თვალებით და გაბზარული ხმით ჰკითხა გოგონამ.
-ამას ნებისმიერი კაცი იკითხავდა, რა გარანტია მაქვს, რომ ამ ბავშვის მამა, თუ საერთოდ ელოდები მას, ნამდვილად მე ვარ?!
-ლუკა, ასე ნუ ხუმრობ!-ტირილს ცოტათა აკლდა დეას.
-მე არ ვხუმრობ!-მე ხმა გაიმკაცრა ლუკამ.
დეა შეტრიალდა და კარისკენ წავიდა. ლუკას გახედა, მან კი თითქოს არაფერი მომხდარაო, სიგარეტს მოუკიდა და დივანზე გაიშხლართა.
გოგონამ კარები მოაჯახუნა, კიბე ჩაირბინა და გარეთ გავარდა.
ქუჩაში ისე წვიმდა, ლამის ცა ჩამოიქცა.
დეა ატირდა, კაპიუშონი გადაიხურა და გზას ჩქარი ნაბიჯით გაუყვა.
........................................
დეას ძლიერ ტოქსიკური ორსულობა აქვს.
ლუკას იგი არც გა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ბიჭუნა ჯანმრთელი დაიბადა, მცირე ტრამვებს თუ არ ჩავთვლით, რომელიც მშობიარობის დროს მიიღო. დეა კი...
-თქვენ ალათ, დეას ახლობლები ბრძანდებით, არა?-იკითხა სამშობიარო ბლოკიდან გამოსულმა ექიმმა.
-დიახ.-უპასუხა ნიამ.
-ბიჭუნა ჯანმრთელი დაიბადა. აი, დედა კი...
-რა ჭირს ჩემს შვილს? -იკითხა დეას დედამ-ქალბატონმა ნინომ.
-ვალდებული ვარ, გითხრათ, რომ მას გული დაუავადმყოფდა. მაქსიმუმ, სამი თვის სიცოცხლეღა დარჩა.
-არა... ჩემი გოგონა... არა... ღმერთო... შეუძლებელი!... ის ხომ ჯერ ასე ახალგაზრდაა... შენ დაიფარე, უფალო!-ატირდა ქალი.
-დეას ნუ ეტყვით ამის შესახებ!-სთხოვა ექიმს ნიამ და ნინოს ჩაეხუტა.
დეას სანახავად პალატაში შესული დედა, ქმარს ეტყვის მათი ქალიშვილის შესახებ. ძილ-ბურანში მყოფი დეა ყველაფეს გაიგებს
....................................
20 დღის შემდეგ, დეა მშობლებს ეტყვის:
-ჩემი ავადმყოფობის შესახებ ვიცი. ბავშვის მამა უნდა ვნახო და როგორმე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
დეას სახლთან ახლოს, გზის პირას, პატარა კაფეა, ჭადრის ხეებით გარშემორტყმული. გარეთ მდგარ ერთ-ერთ მაგიდას ოთხი კაცი შემოსხდომია, ლუდს სვამენ და თან ეწევიან. მათ შორის ერთი ლუკაა. მათი მიმართულებით ავტომობილი მიჰქროდა, როდესაც კაფეს გაუსწორდა, ავტომობილიდან სროლის ხმა გაისმა.
კაფეში ქაოსი შეიქნა. იქაურობა ქალების წივილმა დააყრუა.
ლუკას მკერდზე გასისხლიანებული დეა ჰყავდა მიკრული. ჯიბიდან ქალის ყელსახვევი ამოიღო, რომელსაც მუდამ თან ატარებდა, ჭრილობაზე დაადო და ხელი მჭიდროდ დააჭირა.
-დეა, ჩემო სიხარულო, შენ აქ რა გინდოდა?!
-ლუკა, მინდა ის გითხრა, რის შენგან გაგონებასაც მთელი წელი ველოდი...
-არა, ანგელოზო, გაჩუმდი, ახლა შენთვის ლაპარაკი არ შეიძლება!
-ლუკა, მიყვარხარ! მინდოდა ეს პირველს შენ გეთქვა, მაგრამ, ახლა, რაღა მნიშვნელობა აქვს? -გამშრალი ტუჩები გაილოკა-ჩვენს ლევანიკოზე იზრუნე! იცი, როგორ გგავს?!
-დეა, ჩუმად!
-ლუკა, ხომ გჯერა ჩემი, გჯერა, რომ ლევანიკო შენი შვილია?&
...
კითხვის გაგრძელება »
|
აუზიარებელი სიყვარული - ეს ძალიან მძიმე მდგომარეობაა. მაგრამ სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ადამიანს ცხოვრებაში ერთხელ მაინც უწევს ამ წამების გადატანა.
ასეთ დროს ადამიანი რჩება მარტო, ერთი-ერთზე თავის განსაცდელთან ერთად, რადგან სამყარო მის გარშემო კარგავს თავის ფერებს. მისი ფიქრები და გრძნობები მიმართულია მხოლოდ მისი სიყვარულის ობიექტისკენ. მეგობრების მცდელობა კი დააწყნარონ და გაართონ ის უიმედო და უშედეგოა.
თითეული, რომ არ გაიტანჯოს და არ ”მოკვდეს” ამ გულის მტანჯველი გრძნობისგან, იძულებულია დამოუკიდებლად მოძებნოს საკუთარ თავში ძალა და იპოვოს გამოსავალი შექმნილ სიტუაციაში, მიუხედავად იმისა თუ როგორ არ უნდა უჭირდეს სიყვარულთან განშორება. გამოცდილება - სხვების, არ შეესაბამება სხვა ინდივიდუალური ადამიანის შემთხვევას და ამიტომ თითოეული ადამიანს უწევს მოძებნოს მისთვის მისაღები საყრდენი, რომელიც დაეხმარება გადაიტანოს ცალმხრივი სიყვარული
|
შენ მაინც ვერ გამიგებ!გამიშვი ნუ მტანჯავ!წავალ და დაგვიწყებ..შევეცდები მაინც!..რა გინდა? პატიება გთხოვო?ისევ სიყვარულში გამოგიტყდე?გამოგიტყდები..მიყვარხარ! მაგრამ შენ ამას ვერ გაიგებ..ვერა..არა..მორჩა..შენ მე ვერ მაპატიებ..ბოდიში
_დაწყნარდი.მე მხოლოდ მინდოდა მეთქვა…
_ვიცი არა ამის შესახებ არა
-აბა რის შესახებ?ა..მახსოვს…ჩვენ შორის არაფერი არ ყოფილა,და ვერც ახლა იქნება…ნუ შენ უბრალოდ გართობა მოგინდა..გაერთე?
-არა
-კარგი!კიდევ მოგწონს ჩემი წამება..გსიამოვნებს?
-არა!
-აბა მაშინ რა? რისი თქმა გინდა?ნუთუ შენ ფიქრობ რომ მე დავიჯერებ?!…არანაირად! მაპატიე …ჩემი ცხოვრება შეიცვალა და მე ის აღარ ვარ რაც ა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
იქნებ შემიყვარო ?!
-არა!
თითოეული შეხვედრა ამ სიტყვებით მთავრდებოდა.
ალბათ ძალიან სასტიკი ვიყავი,მაგრამ სხვანაირად არ შემეძლო,არ შემეძლო ისე მოვქცეულიყავი თითქოს მიყვარდა,სჯობდა თავიდანვე სცოდნოდა რომ,არ შემეზლო და არც მინდოდა მისი სიყვარული,ის კი ელოდა ელოდა ჩემს სიყვარულს სიყვარულს რომელიც იცოდა რომ არასოდეს მივიდოდა მასთან,იცოდა მაგრამ მაინც ელოდა.
ის ყოველთვის მიმეორებდა რომ სიცოცხლის ბოლომდე ვეყვარებოდი.ასეც მოხვდა მას სიცოცხლის ბოლომდე ვუყვარდი,სიცოცხლის რომელიც დიდხანს არ გაგრძელებულა.ამას არასოდეს ვაპატიებ საკუთარ თავს ,მინდა ისე ვიცხოვრო რომ ცოდვა აღარასოდეს ჩავიდინო,მაგრამ ნუთუ შეიძლება რომ ადამიანმა ამზე მეტი ცოდვა ჩაიდინოს რაც მე ჩავიდინე?!ახლა ვხვდები რომ სჯობდა მონასტერს შევლეოდი და სიყვარული მეღიარებინა,მაგრამ გვიანია...
ის ადამიანი აღარ არის ვისთვისაც ამ მსხვერპლს გავიღებდი,მან იმ დღეს მიმატოვა როცა მღვდლად მაკურთხეს,მან მონასტერში მომაკითხა,უნდოდა კიდევ ერთხელ ეთქვა როგორ ვუყვარდი.
კიდევ ერთხელ მკითხა -იქნებ შემიყვარო?!მაგრა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ტატოს და თათას ერთმანეთი სიგიჟემდე უყვარდათ. ერთად ცხოვრობდნენ
ბედნიერად ტკბილად, ისე როგორც ზღაპრებშია. მაგრამ ერთ დღესაც დამთავდა
ეს ტკბილი ზღაპარი, დამთავრდა სავალალო, სამწუხარო შედეგით.
იყო ერთი ჩვეულებრივი მზიანი დღე, თათა სახლში გახარებული მივიდა:
_ტატო საყვარელო იცი რა უნდა გითხრა?
_რა? რამე მოხდა?
_კი, მოხდა.
_რამოხდა თათა? ასეთ გახარერბულს პირველად გხედავ?
_რა და მოემზადე. . . საყვარელო მალე მამიკო გახდები.
_რა??? მართლა, მართლა, (ტატომ თათა ხელში აიყვანა და გახარერბული
ოთახებში დაარბენინებდა)
_კაი, კაი გეყოფა დამსვი.
_თათა ჩემო კარგო იცი როგორ გამახარე? უბედნიერესი კაცი ვარ მთელ
მსოფლიოში.
_მე კიდევ უბედნიერესი ქალი შენ რომ მყავხარ.
ორი თვის შემდეგ
სახლში მხოლოდ თათა იყო, სამზარეულოში სადილს ამზადებდა როცა მუცლის არეში
საშინელი ტკივილი იგრძნო. შეშინებული ტელეფინს მივარდა და ტატოსთან
დარეკვას ცდილობდა, მაგრამ ამაოდ. აი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
__ გიომ აწკრიალებული ტელეფონი გახსნა და ყურზე მიიდო. __ გისმენთ!
__ დილა მშვიდობისა, სალომე ვარ. შენთან შეხვედრა მინდა, შეგიძლია
შემხვდე? __ სალომე აღელვებული ჩანდა.
__ კი! სად და როდისს? __ გიოს მისი აღელვებული ხმა შეუმჩნეველ არ
დარჩენია.
__ ნახევარ საათში ვაკის პარკში მოდი, კაი?
__ კაი, ნახევარ საათში მოვალ!
ნახევარი საათის მერე, ორივე ვაკის პარკში, დათქმულ ადგილზე შეხვდნენ
ერთმანეთს. სალომეს აღელვება სახეზეც ეტყობოდა. გიოს თავიდანვე ცუდი
წინათგრძნობა ჰქონდა, მაგრამ იმას, რაც შემდეგში მოხდა, ყველაზე საშინელ
ფიქრებშის კი ვერ წარმოიდგენდა.
__ გამარჯობა სალომე, როგორ ხარ?... იცი როგორ მომენატრე, უშენოდ
გატარებული თითოეული წამი, ჩემთვის ყველაზე დიდი სასჯელია. მიყვარხარ სალი,
მიყვარხარ და სიცოცხლის ბოლომდე მეყვარები...
__ გიო, ჩვენ სერიოზულად უნდა ვილაპარაკოთ და დღეს სწორედ მაგიტომ
შეგხვდი, __ სალომე გაჩერდა, თავი ძირს დახარა და ის
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ყველაფერი კარგად დაიწყო...
დაბადების დღე, ახალაგაზრდების თავშეყრა, ცეკვა და სიმღერა...
ოთახში მსუბუქათ იღვრება მუსიკის ხმა, როიალს ქალიშვილი მისჯდომია,ნატიფი თითები კლავიშებზე აუცეკვებია,ცისფერ,უძირო თვალებში მომაჯადოვებელი ეშხი დაუგუბებია და მოუხიბლავს კიდეც,აი იქ განმოარტოვებით მდგომი ჭაბუკი.
იბადებოდა ახალი გრძნობა, იწერებოდა ახალი ზღაპარი, მეორდებოდა ძველი ისტორია, ცხოვრების მიერ მრავალჯერ ნაწრთობი...
-ვიცეკოთ?
გოგონა წამოდგა, მხრებზე ჩამოეშალა ქერა კულულები, გაეღიმა, მორიდებულად გაუწოდა ყმაწვილს ხელი და დაიწყო მრავალჯერ ნათხრობი ახალი ზღაპარი...
სასიამოვნო მუსიკა.. ხმათა ჰამონიას მიუყვებიან წუთები, სილამაზისკენ მიილტვიან გულები, ერთმანეთისკენ მიიწევენ ტუჩები და იბადებიან ლამაზი წუთები... ცისფერი თვალების უძირო ფსკერზე თრთიან შავი ზღვის ლურჯი ტალღები, ვაჟკაცის თვალთა სიღრმეში ელავს ეშხის აღმძვრელი ლურჯი თვალები...
დუმილი... მხოლოდ ფეთქავდნენ თრთოლვით გულები, და მერე რა რომ სუყველა სდუმდა? მრავლი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
« 1 2 ... 6 7 8 9 10 11 » |
