შემოდგომის მიწურული იდგა. მთელ კვირას გადაუღებლივ წვიმდა. წვიმამ ხეთა შიშველი ტოტებიდან უკანასკნელი ფოთლები ჩამობერტყა, ქუჩის პატარა რუებს გააყოლა. განიძარცვა ხეები, დაიწმინდა ქუჩები.
ოთახში მკრთალად ანათებდა.
- როგორ წვიმს? – თქვა ქალმა. საბანი ნიკაპამდე ეფარა. თავი კაცის მკერდზე ჩამოედო. ნახევარგანათებულ ოთახის კედლებს მიშტერებოდა.
- ასე მგონია, გარეთ ვიღაც ტირის, – უთხრა კაცმა. სკამზე გადაკიდებული პერანგის ჯიბიდან სიგარეტი ამოიღო. ბოლი ნისლივით გაწვა ოთახში.
- ოთახში კი სიჩუმეა, სითბო და სითეთრე.
- პირველად იყო სითეთრე, სიმყუდროვე. შემდეგ აიშალა.
- ყველგან ბინძური ქაოსია. პირველარსიც სიბინძურე იყო, ყველანი სიბინძურიდან გამოვედით!
- პირველად სითეთრე იყო, სითეთრე და სისუფთავე. სიბინძურე შემდე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
(ზოგჯერ სულელები ვართ გოგონები)
-მივდივარ!
-სად?
-შენგან შორს!
-რატომ?
-მინდა და იმიტომ!
-მეც ბევრი რამე მინდა...!
-კაი კაცო!
-ხო...
გოგონა კარებს მიუახლოვდა, გააღო და გასვლა დააპირა.
-სად მიდიხარ?
-ხომ გითხარი!
-მე მეგონა ხუმრობდი!
გოგონა მოუბრუნდა და უთხრა:
-არა, არ ვხუმრობდი!მივდივარ...
-რატომ?
ძნელი არ იყო გოგონასთვის ამისი თქმა, რადგან იცოდა დაშორება მასში ტკივილს არ გამოიწვევდა, ბიჭზეკი სულ არ ფიქრობდა.
-იმიტომ, რომ აღარ მიყვარხარ...''ვსო''! ფაფუ! გაფრინდა სიყვარული!-გაეღიმა მას.
-აჰა, ესეიგი გაფრინდა...კაი...
გოგონა ასეთ რეაქციას არ ელოდა. ეგონა არ გამიშვებს, დარჩენას მთხოვს, ძალი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სიყვარულის სევდიანი ისტორია... რომელიც სიკვდილით დარულდა. ეს ისტორია დაიწყო რამოდენიმე წლის წინ და ცოტა ხნის წინ დამთავრდა დამთავრდა მაგრამ შეიძლებოდა არც დამთავრებულიყო)
ცხოვრობდა გოგო ერთი ლამაზი და როგორც ხალხი იძახდა ძალიან საყვარელი იყო. იყო იმიტომ რომ მოკვდა. მოკვდა დარდით და ამ დარდს ერქვა ცალმხრივი სიყვარული. ეს ცალმხრივი სიყვარული იყო ერთი ბიჭისადმი. მოდი მე ამ ისტორიის მოყოლას დავიცყებ იმით თუ როგორ შეხვდნენ.
იყო ზაფხულის ცხელი დილა. გოგოც და ბიჭიც დილით ერთიდაიგივე ადგილას მიდიოდნენე მაგრამ მათ არ იცოდნენ რომ ერთმანეთს უნდა შეხვედროდნენ.
როდესაც გოგომ ის დაინახა გაოცდა მას რაგაც უცნაური გრდნობა ეწვია რომელსაც სიტყვებით ვერ ხწერდა ეს გრძნობა სიყარული იყო. დამთავდა ის დღე და ამ დღის მერე გოგო სულ მას
...
კითხვის გაგრძელება »
|
დილით ნინო კარზე კაკუნმა გააღვიძა. კარი რომ გააღო იქ უკვე არავინ იყო. მხოლოდ ზღურბლზე თეთრი ბარათი ეგდო.
ნინომ ბარათი გახსნა და ირაკლის ნაწერი იცნო, ტექსტი სწრაფად ერთი ამოსუნთქვით გადაიკითხა.
”ნინო ჩემო სიცოცხლევ, ვიცი რომ გუშინ საღამოს გაჭყენინე და გული ძალიან გათკინე.
გთხოვ, მაპატიე! ეს აღარ განმეორდება, მე დღეს საზღვარგარეთ მივემგზავრები.
ვიცი გაგიკვირდება მაგრამ ვერ გავბედე თქმა არ მინდოდა გენერვიულა.
მე მინდა რომ ბედნიერი იყო და ჩემს გამო აღარასოდეს იტირო. შენი ცრემლები მე ტანჯვას მაყენებენ.
გთხოვ, ყველაფერი მაპატიე, ჩემო დედოფალო! მიყვარხარ და მეყვარები, ამოსუნთქვის ბოლო წუთამდე.
მშვიდობით!!!
P.შ. სტრიქომებს დაგიტოვებ ჩემდა სახსოვრად: <
...
კითხვის გაგრძელება »
|
- ნათი, ნათი, როგორ ხარ?
- კარგად, მარი, შენ როგორ ხარ?
- მეც კარგად, რას შვები ემზადები ხვალისთვის?
- აბა რა, იცი, როგორ მიხარია?!
- მეც ძალიან მიხარია, ნათი, იცი, გუშინ ახალი კაბა ვიყიდე, ხვალ ვიცვამ. შენ რა ქენი?
- მე ის ვიყიდე, იმ დღეს რომ მომეწონა.
- ჰოო, ხვალ დილით გამოსვლამდე დაგირეკავ და ერთად ავიდეთ სკოლაში...
* * *
- სერგი, ჰა, როგორ ხარ?!
- რავი, ბიჭო, ცოტა არ იყოს ვღელავ . .….
- რა იყო, რა არის სანერვიულო?!
- რა ვიცი, მაინც ახალია, მაინც სხვა ხალხი იქნება, სხვა მასწავლებლები . .….
- მერე რა, ბიჭო, იცი რა კლასი მყავს?! გაგიჟდები . .…. მაგარი კლასელები მყავს, ყველას ხვალვე გაგაცნობ, შენ თვით
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სალი როგორ მოგეწონა სკოლა? -დეეე, სკოლა კარგია მაგრამ ზოგი ტიროდა, ზოგიც წუწუნებდა და რატომ? -ალბათ იმიტომ, რომ მიჩვეულები არ არიან..კაი ეხლა წამოდი ჭამე! -ეხლავე მოვალ დედიკო ხელს დავიბან.. *** სალომე თანდათან იზრდებოდა, გადადიოდა კლასიდან-კლასში.იგი ყოველთვის მომზადებული და ლამაზი გოგონა იყო.. ის ხვდებოდა, რომ ბუნებამ საუცხოო სილამაზით დაასაჩუქრა... *** აი, დადგა პირველი სექტემბერი, როდესაც ბავშვები ჟრიამულით მიიჩქაროდბენ სკოლაში. -ვაა, გიო როგორ ხარ? როგორ შეცვლილხარ ბიჭო... -რას ვიზამთ სალო უკვე მეათე კლასში ვართ, დრო მალე გადის და ჩვენც ვიცვლებით.. შენ როგორ ხარ?:) -მეც კარგად ვარ...როგორ გაატარე ზაფხული? -აი, იკაც მოსულაა.. რავა ხარ იკუშ? -კარგად თქვენ როგორ ხართ ბავშვებო? -"ჩვენც კარგად!" -უპასუხა გიომ! - ბიჭო შენი შეყვარებ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
სველი ბილიკები ისე იკაფებოდა, როგორც ცვრიანი მინდორი. დათრგუნული კაცი ნელ-ნელა მიაბიჯებდა წვიმიან დღეს, ნაცნობ ქუჩაზე. . . შემოდგომის სუსხი იგრძნობოდა, თან წვიმდა, წვიმდა სასიამოვნოდ. . . კაცი ასე 50-55 წლის იქნებოდა. ფართო შავი შარვალი, თეთრი სვიტრი ეცვა, ხელები შარვლის ჯიბეში ჰქონდა და ტუჩებს აწვალებდა. . . მოსვენება ჰქონდა დაკარგული, ყურში სულ ერთი რამ ჩაესმოდა, რომელიც აშინებდა კიდეც. . . ფიქრობდა ცხოვრებაზე, თავის წარსულ ნაღვლიან და ხან ღიმილიან ცხოვრებაზე. . . და ის სიტყვები რომელიც თან სდევდა, გულში მახვილივით ეცემოდა. . . ეს სიტყვები კი იყო – დაიღუპები! დაიღუპები!. . . კაცმა გადაწყვიტა, მეგობრისათვის დაეჯერებინა და ფსიქოლოგისთვის მიემართა. . .
- გამარჯობათ! თქვენ ბრძანდებით ექიმი ბექა მესხი?!
- დიახ, მე გახლავართ! – მშვიდად იჯდა ექიმი მაგიდასთან თეთრ ხალათში და რაღაცას წერდა.
- მე თქვენთან გამომგზავნეს. . . ბექა მორგოშია ვარ, მგონი გელაპარაკნენ ჩემზე. . .
- დიახ, დიახ. მობრძანდით, დაბრძანდით. . . – ბექამ წერა შეწყვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მენატრები, ღმერთო როგორ მენატრები! გულის ტკივილამდე, სულის კივილამდე...ტირილამდე...კივილამდე...ვგიჟდები გესმის? როცა ჩემთან არ ხარ ვგრძნობ და ვაცნობიერებ, რომ ჩემთვის ძალიან ძვირფასი, მნიშვნელოვანი, ძალიან საყვარელი ადამიანი ხარ, ბოლომდე ვაცნობიერებ იმას, რომ უშენოდ ცხოვრება არ შემიძლია, შენით ვსულდგმულობ, შენით ვსუნთქავ, შენით და შენთვის ვარსებობ! ოჰ, როგორ მტკივა ეს მონატრება რომ იცოდე, როგორ მღლის, სულიერად მფიტავს. ყოველი წუთი საუკუნეა უშენოდ!!! თითქოს დრო იყინება, თითქოს არც თენდება და არც ღამდება...ძლივს ვსუნთქავ უშენოდ, რადგან შენ ხარ ჩემი ჰაერი...გთხოვ მალე დამიბრუნდი, დამამშვიდე და ისევ და ისევ მითხარი რომ ყველაფერი კარგად იქნება და ჩვენ სიცოცხლის ბოლომდე ერთად ვიქნებით, რომ გიყვარვარ სიგიჟემდე და შენი ერთადერთი სიყვარული ვარ! მენატრება შენი თბილის სიტყვები, შენი სევდიანი და სიყვ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
როგორ ხარ? რატომ არ მპასუხობ?
ცუდად ხომ არ ხარ?
რატომ გეტირება?
რატომ არ მიყურებ?
სად იყავი ამდენი ხანი?
მე, მე მაინც მოვედი. გიპოვე , როცა გიჭირდა, მარტო იყავი, ძუსტად მაშინ მოვედი, ჩაგეხუტე და შეგპირდი რომ არ მიგატოვებდი. დიახ! მე არ მიგატოვებ არასდროს, მთავარია შენ გინდოდეს ჩემთან ყოფნა..
გუშინ შენი აღსარება მომასმენინე .. მომიყევი რატომ გაუჩინარდი , მომიყევი სად დაიკარგე .. მაშინაც ხომ ჩემზე ზრუნავდი, იმიტომ წახვედი, რომ მე აღარ მეტირა, აღარ დავტანჯულიყავი. მაგრამ შენ არ იცი შენი წასვლა რა იყო ჩემთვის, არ იცი რამდენი ღამე არ მიძინია, რამდენი საათი გავატარე ტირილში, არ იცი რეებს ვფიქრობდი, ქალაქ გარეთ წავედი, თოვლში საათობით დავდიოდი და ყველგან შენს სახელს ვწერდი. ყველგან შენ იყავი, მხოლოდ შენ იყავი.. იცი როგორ გელოდებოდი? ყოველ დღე და ყოველ ღამე გელოდებოდი.. სულ , სულ მიყვარდი , სულ შენ იყავი, ყველგან იყავი .. უფრო მიყვარდი, ყოველ დგე უფრო მეტად მიყვარდი. შენ კი ამ დროს მასთან იყავი, ბედნიერებას ცდილობდი, გინდოდა გყვარებოდა და გიხაროდა მასთან ყოფნა.. ალბათ მეც გენატრებოდი მაგრამ ჩემსავით ცდილო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
|
