ამ ფიქრის გარდა კარია ახლო,
მოვა დრო და მე დავიღუპები.
განთიადია და მინდა ვნახო
ეს ოქროსფერი ზეცის ღრუბლები. რა ვქნა, ვერ ვითმენ გათენებამდ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე არ ვწერ ლექსებს… ლექსი თვითონ მწერს,
ჩემი სიცოცხლე ამ ლექსს თან ახლავს.
ლექსს მე ვუწოდებ მოვარდნილ მეწყერს,
რომ გაგიტანს და ცოცხლად დაგმარხავს.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ერთი პატარა გოგო მიყვარდა,
როგორც იყო და არა იყო რა,
მისმა ალერსმა გადამიყოლა,
მისმა ფერებამ გადამიყოლა.
როგორც ვაკოცე ან რა ვუთხარი,
ყველას უამბო თურმე სულელმა,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ორშაბათს გოგონა გვიცანი
გოგონა ნახატი ყალმისანი,
მისი ღიმილი და დალალები
სამშაბათს გამიხდა საფიცარი,
ოთხშაბათს წერილი გაუგზავნე
და თავს მოსაკლავად ვიმეტებდი,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ამ შემოდგომას მოსდევს თეთრი ტანკი,
ამ ფოთოლცვენას არ ჰგავს შენი ხმა,
შენ მოგწონს ჩემი ჩუმი ლაპარაკი
და ისევ ლურჯად შეიღებე თმა.
მე მახსოვს ჩვენი გრძელ სკამზე ჯდომა
და ის რომ ერთად ვაბო
...
კითხვის გაგრძელება »
|
რეაქტიული მარტოობა,
დაძაბული,
გამოუთქმელი შიში შეხების,
საგნებთან,
საყვარელთან,
გაქრა.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
პოლიტიკურად მშვიდი, სექსუალურად მხნე,
ვუმღერი ყველა გოიმს, ეი მომისმინე მე…
არც სიყვარული მართობს, არც სიძულვილი მკლავს,
ხედავ თეთრად ათოვს, ჩემ გადახოტრილ თავს,
მე ვეღარ მხედავს სარკე, მე ვერ ვუყურებ სისხლს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ნაცრისფერ ქუჩას,
მტვრიან მანქანებს,ბოლო არ უჩანს,
მზე არ ანათებს.
ბრაზიან მძგოლებს,
გრძნობათა ბრძოლებს,
დახატულ მთვარეს,
...
კითხვის გაგრძელება »
|
უძილო ფურცელს მან მისი აზრი,
დაღად დაასვა ვით თავის მონას,
დაღათ დაასვა გრძნობები ნაზი,
რომელიც შექმნა და მოიგონა.
და იმ ოცნებით შექმნილ მხარეშ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მე უფრო მეტი ყვავილი მოგიწყვიტე,
ათასი სიტყვით,სახით დაგამძიმე,
ხომ ვერ მოვპარავ საკუთარ თავს იმას, რაც ვარ.
შენ დაგავიწყდა,რომ შტორმს,შტილი მოყვება.
და შენი ნავი მალე მშვიდად იცურებს,სულ სხვაში.
...
კითხვის გაგრძელება »
|
« 1 2 ... 4 5 6 7 8 9 10 » |
