ბედავ და ამბობ "მარტო ვარო"?!.... თვალებს
ხუჭავ და სიბნელეში ამბობ ხომ?!... საერთოდ იცი სიმარტოვე რას ნიშნავს?!... რა
გრძნობაა?!.. როგორი ტკივილია?!... არ იცი!... არ იცი და ფანტაზიას შეეშვი....
მარტო არ ხარ!... უბრალოდ ის არ გაქცევს ყურადღებას და ჩათვალე რომ მსოფლიომ
დაგივიწყა.... რომ შენს გარეშეც ასეთივე იქნება ცხოვრება... რომ არაფერი
შეიცლება.... რომ ნული ხარ...
საერთოდ არ ვფიქრობდი ესეთ სისულელეებზე... მაგრამ ერთ დღეს შემომაწვა დარდი და
ვიტირე... დავფიქრდი... ცხოვრებაში ესე არ შემშინებია არასდროს!... თვალები
დავხუჭე და... "რა მოხდება რომ არ ვარსებობდე?!... რომ გავქრე?!... ვის რა
დააკ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
5 ოქტომბერი
დღეს დაიწყო ჩემი ცხოვრება, თუმცა მშობლებმა ჯერ არაფერი იციან.
მე გოგონა ვარ, მე ქერა თმები და ცისფერი თვალები მექნება. ყველაფერი უკვე დადგენილია, ისიც კი, რომ ყვავილები მეყვარება.
19 ოქტომბერი
ზოგიერთები თვლიან, რომ მე ჯერ ადამიანი არ ვარ, მაგრამ მე ნამდვილი ადამიანი ვარ, ისევე როგორც პურის ნამცეცი, ისიც ხომ ნამდვილი პურია. ჩემი დედიკო ცხოვრობს, ესე იგი მეც ვცხოვრობ.
23 ოქტომბერი
მე უკვე პირის გაღება შემიძლია. წარმოიდგინეთ, ერთი წლის შემდეგ სიცილი მეცოდინება, შემდეგ კი ლაპარაკს ვისწავლი. მე უკვე ვიცი, რომ ჩემი პირველი სიტყვა იქნება ~დედა~.
25 ოქტომბერი
დღეს ჩემმა გულმა ძგერა დაიწყო
2 ნოემბერი
ყოველდღიურად ცოტათი ვიზრდები. ჩემი ხელე
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ყველაფერი კარგად იწყება, ძნელად ვითარდება და ხშირ შემთხვევებში ცუდად სრულდება. ძნელია ცხოვრება ისე გალიო, რომ შენით ყველა კმაყოფილი იყოს. ყველაფერს აქვს დასაწყისი და დასასრული. წამს წუთი მოსდევს, დღეს ღამე, სიკეთეს ბოროტება და ასე უსასრულოდ... თითქოს ნორმალურად მიედინება ყველაფერი, თუმცა არსებობენ ადამიანები, რომლებიც ყველაფერს ეწინააღმდეგებიან და ცხოვრების წესს თვითონ ქმნიან. ცხოვრობენ დღევანდელი დღით, რადგან არ იციან ხვალინდელი დღე იქნება თუ არა. ამბობენ იმას რასაც ფიქრობენ, რადგან ითვალისწინებენ, რომ შეიძლება სხვა დროს არ ჰქონდეთ სითყვის თავისუფლება საკუთარი აზრების გამოსახატავად. აკეთებენ რისი გაკეთებაც უნდათ და მართებულად მიაჩნიათ
...
კითხვის გაგრძელება »
|
ზარი აწკრიალდა.აი პირველი კლასი,დღეს პირველ გაკვეთილს იწყებს.როგორ უხარიათ არა?ანდრეამ დედა ორი სათით ადრე გააღვიძა არ დამაგვიანდესო.მასწავლებელმა რა თქმა უნდა ბავშვები გოგო-ბიჭად დასვა.ანდრეა და ერთი ქერათმიანი , ცისფერთვალება გოგო ერთად მოხვდნენ.მარიამი მუდამ წყნარი და მორიდებული იყო.ასე განვლო თერთმეტმა წელმა,ანდრეა და მარიმის სიყვარულის თერთმეტმა წელმაც.მასჰინ ტმენის წიწკვნით დაიწყო სიყვარული , ახლა კი მხურვალე კოცნით,მრავლისმეტყველი თვალებით და მრავლისმტქმელი სიჩუმით მთავრდებოდა...ხო მთავრდებოდა.ანდრეამ მარიამი სასეირნოდ წაიყვანა,გრილი საღანო იყო,ირგვლივ სიწყნარე სუფევდა,თუმცა ანდრეა ღელავდა.ხომ უნდა აეხსნა მარიამისთვის ,რომ საზღვარგარეთ მი
...
კითხვის გაგრძელება »
|
მეტი გზა არ იყო, ისევ ღუმელით უნდა წასულიყვნენ იოლას. ნოემბერი რომ განახევრდა და ცივი წვიმები დაიწყო, თინამ მამას სოფელში წერილი მისწერა: "მამაჩემო, შენ გენაცვალე, იქნებ მანდ ვინმესთან ოთხი კუბამეტრი (ოთხი კუბმეტრი გიამ უკარნახა ) შეშა შეგვიგულო, შაბათს ან კვირას გია ჩამოვა, ფულსაც ჩამოიტანს და შეშას თვითონ წამოიღებს”.
წერილი ჯერ სოფელშიც არ ეგონათ ჩასული, ერთ ღამეს, პირველის ნახევარზე, თინას მამა დაადგათ თავს, _ადექით, შვილებო, შეშა ჩამოვიტანე და მაჩვენეთ,სად ჩამოვცალოო. ლოგინში წამომჯდარმა თინამ ჭუჭყუნი დაიწყო: _ოო, ისევ შენ იწვალე!.._მამამ კეთილად გაუღიმა, _ადექი, ადექი, შენც ჩაიცვიო! ფრთხილად მივიდა შვილიშვილის საწოლთან, რაღაცეები უჩურჩულა, მერე ისევ შვილსა და სიძეს მიუბრუნდა_ თბილად ჩაიცვით, _და მათთვის აღარ დაუცდია, თვითონ ჩავიდა ძირს.
თინამ და გიამ ერთმანეთს შეხედეს, გიამ ღიმილით გადააქნია თავი.
იჰ, შენც ერთი!_თქვა თინამ, ბავშვს საბა
...
კითხვის გაგრძელება »
|
იყო ერთი ბრმა ბიჭი, რომელსაც სიბრმავის გამო საკუთარი თავი სძულდა და სძულდა ყველა, გარდა მეგობარი გოგონასი. ერთ დღეს ბიჭმა თქვა, რომ თუ სამყაროს დანახვას შეძლებდა, მაშინ მეგობარ გოგონას ცოლად მოიყვანდა. საბედნიეროდ გამოჩნდა დონორი, ვინც თვალები აჩუქა და მან დაინახა სამყარო და გოგონაც, რომელმაც ჰკითხა: "ახლა, როცა ხედავ, შემირთავ ცოლად?” ბიჭი კი შოკირებული იყო რადგან ნახა რომ ისიც ბრმა იყო. მან უარყო თავისი პირობა. აცრემლებულმა გოგონამ უთხრა: "გთხოვ, გაუფრთხილდი ჩემს თვალებს, ძვირფასო..” და წავიდა |
|
