.

როგორ ხარ? 

-მშვენივრად!(შევეცადე დამაჯერებელი ვყოფილიყავი) 

-რატომ მაკვირდები ასე? 

-ისე, უბრლოდ... რა ხანია არ მინახიხარ, გაიზარდე... 

-შენც. აღარ ხარ ბავშვი... გახსოვს რა გულუბყვილო იყავი... გიყვარდი, გახსოვს? 

-მახსოვს, როგორ არა... ბავშვური და წარმავალი სიყვარული... 

- ხო, აბა რა... რა ხდება ახალი შენკენ? 

-ისეთი არაფერი, თითქმის ძველებურადაა ყველაფერი, უბრალოდ... 

- უბრალოდ რა? 

-უბრალოდ მენატრებოდა... 

-ვინ? 

-არავინ, სითბო მხოლოდ... 

-რა მოხდა? მომიყევი. 

-წავიდა... და ვერც მიხვდა, რომ მჭირდებოდა, რომ შემცივდა... 

-ვინ იყო? 

-რა მნიშვნელობა აქვს... 

-კარგი, თუ არ გინდა, ნუ მეტყვი... მაგრამ უნდა დაივიწყო "ის"... შენ ხომ ძლიერი ხარ... 

-ადვილი სათქმელია... 

-შესრულებაც არ არის რთული, მოინდომე და ყველაფერი კარგად იქნება! 

- ხო, კარგი, კარგი... 

-აბა, წავედი, მეჩქარება... წარმატებები, ნახვამდის! 

- არ წახვიდე! 

- რატომ? 

-მცივა... 

-აჰა, ჩემი კურტკა მოიცვი... გქონდეს... კარგაად! 

რაც უფრო მშორდებოდა, მციოდა მით უფრო... ისევ წახვედი და ისევ ვერ მიხვდი, რომ შენი სითბო მჭირდებოდა, შენი ჩახუტება.......