ხუთშაბათი, 21.11.2024, 12:10
მოგესალმები სტუმარი | RSS | რეგისტრაცია | შესვლა
21:49 შენზე ვამბობდი რომ ამ მთების | |
შენზე ვამბობდი რომ ამ მთების და სივრცეთა მიღმა დამეკარგათქო, შენ კი გეგონა გზას მივყვებოდი და განთიადებს მარტო ხვდებოდი. იცი,მომავალ მარადისობას ალბად ვერასდროს შევეგუები, მომენატრება წუთისოფელი შენი ღიმილით ზეცად მყოფელი. მოენატრები ასე უმწეო, კდემა მოსხმული და მარტოსული, შემოვიძარცვავ სამოსელს პირველს და ბედუინის დავირქვავ სახელს. მე როგორც ეხლა,მარტო გავიგნებ, გზას სანეტარო ოაზისისკენ, სამუმს მოვაშთობ შენზე ფიქრებით, რომ ჩვენ ოდესღაც ერთად ვიქნებით. დროს თავის დრო აქვს და მდინარება, მე მის გულისთქმას არ ვითავისებ, გინდა, შევწვდები შენთვის სასწაულს და შენ მოგიძღვნი მზეს და სიხარულს?! | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |